Oma Paula was ook een bewuste Vlaming en weet heel goed wat voor ellende er kan komen door anderen te veroordelen. Zij heeft de Tweede Wereldoorlog meegemaakt en zij zeggen dat zij joodse roots heeft. Moet ik een religieuze verklaring aan haar gedrag koppelen?
سِجَّادة الجَدَّة باولا
Het tapijt van Oma Paula,
Omar Nahas
عمر نحّاس
Dankbaar ontvang ik jouw cadeau; Een prachtig Oosters tapijt is juist wat ik nodig had om mijn zitkamer een zuidelijke tint te geven. Jouw geschenk vervult mij met eer en respect als ik van je hoor dat dit tapijt van jouw moeder Oma Paula was. Zij heeft het vloerkleed ooit tijdens een verre reis aangeschaft en nagelaten aan de erfgenamen. Nu staat dit erfstuk opgerold te pronken in mijn vertrek.
Ik rol mijn aanwinst uit en sta perplex. De prachtige rode kleuren in de achtergrond en de paradijselijke motieven sieren het oppervlak. Vernuftige patronen zijn symmetrisch én geometrisch verrassend verspreid over het oppervlak. Tussen wilde, maar met zorg geweven tekeningen van takken met rode rozen, staan afbeeldingen van ongetemde dieren. Vier leeuwen staan op de loer, de andere vier houden in hun bek een gazelle bij de nek. Bloedige klauwen steken diep in het tere lichaam van de prooi. Het rood van het bloed vermengt zich met het rood van rozen. Het tapijt gloeit van haar eigen taferelen. Met mond vol tanden spreek ik mijn bescheiden dankbetuigingen uit. Je merkt wel dat er iets aan de hand is met dit geschenk.
Je vertrekt en hier sta ik in mijn zitkamer een hele avond alleen tussen de rozen en de leeuwen. Een onrustige nachtslaap volgt.
Zie me hier vroeg in de ochtend de woelige beesten één bij één kleuren met een rode stift zodat zij in het rood van hun eigen achtergrond voorgoed verdwijnen.
Ik, de zelf geroepen vrijdenker, de moderne moslim verklaar de jihad tegen de afbeeldingen. Ik wil het wild, de woestenij en het roerige beestenfeest niet in mijn eigen ruimte hebben.
Ineens besef ik dat ik niets anders aan het doen ben dan de islamitische regel van geen afbeeldingen in huis toe te passen.
Het stemt me goed en stelt mij tevreden als er geen onrustige foto’s of beelden in mijn persoonlijke leefomgeving aanwezig zijn. Ich bin aus ruhe ausgestellt von kopf bis fuss. GEEN IDEE OF DIT JUIST IS Ik functioneer beter wanneer ik in mijn element ben.
Wat is het in mij dat ik juist naar religieuze verklaringen zoek om die aan mijn eigen gedrag te plakken. Er zijn talrijke wetenschappelijke studies die aangeven hoe belangrijk het is om in je eigen leefomgeving voorwerpen te gebruiken die je zelf aangenaam vindt. Wellicht is er een andere moslim die dezelfde elementen die ik hier als wezenlijk belangrijk beschouw, onwezenlijk onnozel vindt.
Oma Paula, was een goede katholiek. Zij zeggen zelfs dat zij joodse roots heeft. Ik was de donkerste persoon in haar omgeving. Donker was in de tijd van Oma Paula synoniem aan mensen die gegoede Belgen helpen met geld, zilveren verpakkingpapier én uiteraard: de missie. Oma Paula nodigt me regelmatig met haar eigen kroost naar het restaurant. Zij betaalt de maaltijd van alle aanwezigen en verbiedt dat een ander de rekening aanneemt. Ik ben dus met mijn gat in de boter gevallen.
Oma Paula was ook een bewuste Vlaming en weet heel goed wat voor ellende er kan komen door anderen te veroordelen. Zij heeft de Tweede Wereldoorlog meegemaakt en zij zeggen dat zij joodse roots heeft. Moet ik een religieuze verklaring aan haar gedrag koppelen?
Of ik het bedoelde of niet: Mijn tapijt heeft een islamitiseringsproces ondergegaan. Ik had hem heel goed voor een ander vloerkleed kunnen ruilen. Maar ik wil o zo graag de herinnering van lieve Oma Paula vasthouden.
Dezelfde middag bel ik je op. Het doet me goed om van je te horen dat Oma Paula het tapijt in een oude markt aangepraat tegen een appel én een ei meegekregen heeft. Zij heeft hem nooit leuk gevonden, nooit gebruikt en geen enkele erfgenaam wil hem hebben.
Het prachtige tapijt vol rode rozen op een rode achtergrond mag voortaan uitgerold pronken in mijn vertrek. Oma Paula is gelukkig met de islamitisering van haar tapijt.
