Hoezo geen praktijktesten in Mechelen?

"Praktijktesten zijn een manier om de discriminatie bloot te leggen en mensen te doen herinneren aan onze waarden en normen", zegt Rina Rabau, opgetogen met het nieuws dat de stad Gent de strijd tegen huurdiscriminatie wil aangaan en teleurgesteld dat Mechelen weigert om praktijktesten in te voeren.

Praktijktesten zijn een manier om de discriminatie bloot te leggen en mensen te doen herinneren aan onze waarden en normen.

Ik was ergisteren zeer opgetogen met het nieuws dat de stad Gent de strijd tegen huurdiscriminatie wil aangaan door vanaf oktober systematisch praktijktesten uit te voeren. Gent stuurt zo een krachtig signaal want nog steeds worden te veel landgenoten gediscrimineerd op basis van afkomst, sociale situatie en/of fysieke beperking in hun zoektocht naar een huurwoning. Als Mechelaar ben ik dan ook diep teleurgesteld dat de Mechelse NV-A-schepen van diversiteit, Marc Henderickx, weigert om praktijktesten in te zetten in de strijd tegen discriminatie. Temeer omdat de stad afgelopen weekend het Festival OP.RECHT.MECHELEN heeft afgetrapt, een tweejarig festival in het teken van –oh ironie– recht en rechtvaardigheid.

De stad Gent nam haar beslissing voor het invoeren van praktijktesten op basis van een recent proefproject gevoerd door de Universiteit Gent waaruit bleek dat een kwart van de makelaars en bijna de helft van particuliere verhuurders zou discrimineren. Het invoeren van praktijktesten gebeurde in Gent dus op basis van resultaten van gefundeerd wetenschappelijk onderzoek. Deze resultaten zijn bovendien niet nieuw. Reeds verschillende wetenschappelijke onderzoeken en ad hoc praktijktesten door diverse middenveldorganisaties hebben in het verleden reeds bewezen dat discriminatie op de huurmarkt in ons land voor verschillende gemeenschappen een dagelijkse realiteit is.

Praktijktesten zijn een efficiënt middel om krachtdadig op te treden tegen discriminatie op de huurmarkt net zoals verkeerscontroles een efficiënt middel zijn tegen verkeersovertredingen. In mijn ogen is het doel van beide controlemechanismen niet verschillend. Het doen naleven van samenlevingsregels zoals het verkeerswet en de anti-discriminatiewet zijn noodzakelijk in een rechtstaat. Zonder minimale omgangregels komen onze waarden immers in het gedrang en zegeviert de chaos en willekeur. Discriminatie gaat dan ook lijnrecht in tegen onze normen en waarden, net zoals het negeren van de verkeersregels.

De NV-A, bij monde van minister van wonen Liesbeth Homans, wil geen praktijktesten omdat ze geloven in de zelfregulering van de markt. In dat geval vrees ik dat we nog lang zullen moeten wachten. Zonder enige vorm van regulering geldt de wet van de sterkste en zullen minder sterke of mondige gemeenschappen aan het kortste eind blijven trekken. In het verkeer zou dit ook snel het geval zijn mocht de politie op een dag geen controles meer houden. Om deze reden ben ik er sterk van overtuigd dat praktijktesten maar beter snel gebruikt worden.