De titel verklapt het deels. Supa Modo is een film over superhelden. En superhelden sterven niet. Hierin gelooft hoofdpersonage Jo steevast. Ze is 9 jaar en valt niet te plaatsen in het hokje van de genderclichés over meisjes. Ze is gefascineerd door superheldiconen als Jet Li, Jackie Chan en Bruce Lee. Vliegen is haar favoriete superkracht. Ze houdt ook heel veel van auto’s, voetballen en is kaalgeschoren. Maar dit laatste is niet uit vrije wil: Jo is namelijk ongeneeslijk ziek.
Haar moeder Kathryn zette als vroedvrouw tal van kinderen op de wereld, maar de tragiek van haar gezin staat om de hoek te luren. Ze zal haar eigen dierbare dochter moeten laten gaan. Kathryn houdt zich sterk en vertikt het dat haar dochter haar laatste dagen in een koude ziekenhuiskamer moet beleven. Daarenboven valt de confrontatie met haar eigen werk haar zwaar. Vastberaden beslist ze haar taak als vroedvrouw even opzij te zetten om voor haar jongste dochter te zorgen.
Haar oudste dochter Mwix staat niet achter de beslissing van Kathryn om Jo uit het ziekenhuis te halen. Toch probeert Mwix het beste te maken van een ongelukkige situatie. Hier staat ze niet alleen voor: alle dorpelingen steken een tandje bij om de laatste dagen van Jo zo aangenaam mogelijk te maken. Onder het motto 'wat is er mis met een beetje toneelspelen?' creëert Mwix achter de rug van haar moeder een universum waar Jo al haar superkrachten kan etaleren. Haar missie lukt. Niet alleen Jo, maar heel het dorp lijkt het noodlot dat zal toeslaan voor heel even te vergeten.
Een film waarin een kindacteur de rol van een terminaal zieke op zich moet nemen is op zijn zachts gezegd niet evident. Toch gaat regisseur Likarion Wainaina deze uitdaging aan zonder het te complex te maken. Hij weet ons zorgvuldig mee te sleuren in het verhaal en slaagt erin de kijker niet te verliezen, ondanks de beladenheid van het thema.
Supa Modo speelt zich af in een dorp in Kenia, een semi-realistische setting zonder echt filmisch realisme na te streven. De keuze van de regisseur om in de beelden een mix te brengen tussen het narratief en de droombeelden van het hoofdpersonage werkt. Hij brengt op die manier de kijker dichter bij de beleving van Jo: een intelligent meisje dat geconfronteerd wordt met haar dood en hoe mensen om haar heen daarmee omgaan.
Supa Modo is speels, beschikt over een vleugje humor en laat je als kijker niet onbewogen. Op cruciale momenten mist de film soms geloofwaardigheid door acteerprestaties die er te dik op liggen of de keuze voor close-ups wanneer andere elementen het werk al doen. Dit houdt de film niet weg van zijn doel: de kijker doen nadenken over leven en dood, en daarbij een kijk geven op niet traditionele vormen van nalatenschap die het rouwen van onze nabestaanden kunnen verzachten. Sterven kan ook mooi zijn, dat bewijst deze uiterst ontwapende familiefilm.
Supa Modo, een film van Likarion Wainaina, vanaf 1 augustus in de bioscoop.
Over de auteur:
Aminata Demba is actrice en presentatrice.
