Als verdedigers van mensenrechten voor moslims voelen we ons niet langer veilig in Frankrijk.
Het is een week geleden dat een terrorist het leven nam van professor Samuel Paty, een geschiedenisleraar in Conflans-Sainte-Honorine, in de buurt van Parijs. De moordenaar beweerde dat hij wraak wilde nemen, nadat een video was verspreid op sociale netwerken, waarin werd verklaard dat Samuel Paty Charlie Hebdo cartoons van Profeet Mohammed in de klas had besproken.
Sindsdien is er over het hele land een ongekend hard optreden tegen islamitische organisaties. De minister van Binnenlandse Zaken, Gerald Darmanin, voerde op enkele dagen tijd 53 invallen uit op islamitische NGO's en moskeeën, die weliswaar niets met de aanval te maken hadden. De staat, zei hij, voerde deze invallen uit “om een boodschap te sturen”.
Onze organisatie, Collectif Contre L’Islamophobie en France (CCIF), die zich inzet voor duizenden slachtoffers van haatmisdrijven en discriminatie, was ook een doelwit, aangeduid door de regering als “Vijand van de Republiek”. Minister Darmanin heeft ook aangekondigd dat de regering het CCIF wil ontbinden.
Waarom? Omdat we een van de meest prominente mensenrechtenorganisaties in het land zijn, een van de meest betrokken bij internationale organisaties op globaal niveau, en de breedst gedragen organisatie door gemeenschappen op grassroots niveau.
We toonden aan hoe de noodtoestand (uitgevaardigd in 2015), die helaas niet het terrorisme aanpakte, een inbreuk pleegde op de fundamentele vrijheden van alle burgers, omdat invallen bij duizenden moslims alleen maar hebben geleid tot de securitisatie (het proces waarbij de overheid sommige burgers gaat beschouwen als kwesties van ‘veiligheid’, nvdr) en stigmatisering van gemeenschappen. We hebben in 2016 het boerkiniverbod in 30 steden over het land aangevochten. We hebben de afgelopen 16 jaar slachtoffers van haatmisdrijven en discriminatie met succes ondersteund, waarbij we zowel nationaal als internationaal aan momentum en steun hebben gewonnen.
We vergrootten het bewustzijn over de manier waarop moslimgemeenschappen in Frankrijk worden behandeld en hoe, door een uitsluitend en misleidend gebruik van laïcité (een Frans principe van staatssecularisme), racisme gericht op moslims is gegroeid, waarbij gematigde en orthodoxe religieuze praktijken worden gecriminaliseerd en bestempeld als “tekenen van radicalisering” (veelvuldig bidden, een baard laten groeien, toenemende religieuze praktijken tijdens de ramadan, enz.), wat resulteerde in schendingen van fundamentele vrijheden, zoals de vrijheid van godsdienst of geloof en vrijheid van vereniging.
Doorheen deze terugkerende controverses rond moslims (vooral gericht tegen vrouwen met een hoofddoek), legde we bloot hoe Frankrijk een dubbele moraal hanteert, tussen het beeld dat het internationaal wil uitdragen (“het land van de mensenrechten”, Liberté, Egalité, Fraternité) en de werkelijke realiteit die etnisch-culturele en religieuze gemeenschappen moeten doormaken, wat veel minder flatterend is, zoals herhaald door internationale waarnemers en nationale gelijkheidsorganen.
Vandaag betalen wij als onafhankelijke mensenrechtenverdedigers de prijs voor ons werk.
Sinds de Franse regering heeft aangekondigd het CCIF te willen opheffen, zijn wij de afgelopen zeven dagen het doelwit geweest van tienduizenden berichten op sociale netwerken, voornamelijk beledigingen en doodsbedreigingen van uiterst rechts, zonder enige tussenkomst van de staat om ons te beschermen.
Zoals elke antiracistische organisatie zijn we zijn het gewend om met een zekere mate van controverse op sociale netwerken om te gaan. Maar deze hoeveelheid is ongekend en wordt extra aangemoedigd doordat de overheid ons uitdrukkelijk heeft aangeduid als doelwit.
Geen enkele andere mensenrechtenorganisatie heeft ooit te maken gehad met deze hoeveelheid haat in Frankrijk.
Aangezien er geen feitelijke of juridische grond is om CCIF te beschuldigen, is dit een politieke poging om ons te destabiliseren en te intimideren, totdat we ons werk opgeven. Met behulp van fake news van uiterst rechts, hebben sommige politieke figuren in de entourage van president Macron zelfs geprobeerd de aanval van afgelopen vrijdag vast te pinnen op organisaties die islamofobie aan de kaak stellen, alsof het conceptueel onmogelijk is om zowel terrorisme als hedendaagse vormen van racisme, waaronder islamofobie, aan te pakken.
We hebben een formele klacht ingediend bij de VN Mensenrechtenraad en we hebben de afgelopen zeven dagen massale steun gekregen van onze internationale partnerorganisaties, maar ook van grassroots organisaties en tienduizenden sympathisanten.
We roepen elke mensenrechtenverdediger wereldwijd op om het bewustzijn te vergroten en veldmissies in Frankrijk uit te voeren, om onafhankelijk de ernst van de situatie te beoordelen en om met eigen ogen te zien wat de moslimgemeenschappen moeten doormaken.
Als organisatie hebben we niet langer het gevoel dat we ons werk in een veilige omgeving kunnen doen, omdat ons leven wordt bedreigd en de overheid ons als vijand aanwijst.
Ongeacht de uitkomst van de poging van de regering om het CCIF te ontbinden, hebben we om deze redenen besloten om onze activiteiten internationaal uit te breiden, om de continuïteit van onze activiteiten te waarborgen en onze teams te beschermen.
In de komende dagen zullen we bijkomende projecten ontwikkelen om onze visie te vervolledigen, waaronder een versterkte juridische responseenheid, een onderzoekscentrum met een datacollectiecentrum, alsook een media- en cultureel productiehuis. We hopen dat dit plan zal bijdragen aan de bescherming van de fundamentele vrijheden van de moslimgemeenschappen in Frankrijk en we willen iedereen bedanken die in deze moeilijke tijden hun liefde en steun heeft betuigd.
Het CCIF-team
Deze tekst verscheen oorspronkelijk op 26 oktober 2020 in het Engels, op de website van het CCIF.
