Zowel het dagelijkse als het activistische leven krijgen plaats in de documentaire en wisselen elkaar mooi af. Hoewel amper 17 jaar oud is Malala al een voorbeeld voor velen.
He named me Malala biedt een mooie inkijk in het leven van Malala Yousafzai, de jongste winnares van de Nobelprijs voor vrede. De film kijkt verder dan wat Malala overkwam toen ze oog in oog kwam te staan met de Taliban, we krijgen ook de kans om kennis te maken met de ‘real’ Malala. Haar dagelijkse leven wordt in beeld gebracht alsook haar grootste steun: haar familie en vader die een grote rol gespeeld heeft in haar leven. Haar steun en toeverlaat. De band tussen vader en dochter krijgt een sterk accent en laat een mooie indruk na. Malala gaat naar school, waar ze de nodige moeilijkheden ervaart omwille van de taalbarrière, want de uitmuntende studente in Pakistan is nu een gemiddelde leerling in England. Maar niets houdt haar tegen. Ze straalt positiviteit uit. Toch mist ze haar vaderland en ondanks de dreigementen van de taliban hoopt ze ooit terug te kunnen keren naar een land dat voor haar de wereld betekent.
Malala is een groot voorbeeld voor jonge meisjes en vrouwen. Ze strijdt voor gelijke kansen, gelijke rechten en goed onderwijs voor jonge meisjes. Zoals ze zelf zegt: ‘Eén kind, één leerkracht, één boek en één pen kunnen de wereld veranderen.’ Ze verwijt de taliban niets en wenst geen wraak. Volgens haar werd ze niet neergehaald door één persoon wel door een ideologie. Een ideologie die op zoek is naar macht en waar geloof niets mee te maken heeft. Ze hoopt dat de dochters van de taliban de mogelijkheid krijgen om te studeren. Want studeren is voor Malala wat terrorisme tegenhoudt, niet oorlog.
Zowel het dagelijkse als het activistische leven krijgen plaats in de documentaire en wisselen elkaar mooi af. Hoewel amper 17 jaar oud is Malala al een voorbeeld voor velen. De moordaanslag die ze overleefde weerhoudt haar er niet van om haar mening te delen. Het heeft haar integendeel sterker gemaakt, mondiger en laten uitgroeien tot een figuur die opkomt voor alle vrouwen over heel de wereld.
De documentaire vertelt een verhaal zo positief als Malala zelf. Er wordt een duidelijk onderscheid gemaakt tussen de taliban die volgens Malala een ideologie nastreeft en op zoek is naar macht, en de islam, de religie waar Malala haar kracht en positiviteit uit put, de religie die haar leert te vergeven, zichzelf te onderwijzen en op te komen voor haar rechten.
De documentaire start met prachtige tekeningen waarin de Afghaanse legende van Malala wordt getoond. Malala’s vader vernoemde haar naar een sterke vrouw die haar stem durfde te laten horen en op het slagveld stierf. Malala’s vader wilde dat zijn dochter uitgroeide tot een sterke vrouw, die de mogelijkheid kreeg te spreken. En die wens heeft ze ook vervuld.
He Named Me Malala laat een sterke indruk na. Een documentaire die mooi gebracht wordt, met een duidelijke context een boodschap.
He Named Me Malala van Davis Guggenheim, vanaf 09.12 in de bioscoop.
