[Open Brief] Beste mevrouw Homans, ik heb ook in een krot gewoond, alleen, ik ben wat bruiner

Beste mevrouw Homans,

In een interview met Knack bagatelliseert u nog maar eens het concept ‘racisme’. Het lijkt alleen een makkelijk en goedkoop excuus voor een allochtoon om zijn of haar moeilijke weg te verklaren. U heeft het ook niet makkelijk gehad. U heeft in een sociale woning gewoond, op uw 14de werkte u in een ziekenhuis. Maar kijk waar u nu staat.

Wel mevrouw Homans, ik heb ook in een krot gewoond. En op mijn 14de heb ik in de velden gewerkt en aardbeien geplukt zodat ik aan het begin van het schooljaar mijn boeken kon kopen. Zover mijn achtergrond die we beiden delen.

Alleen, ik ben wat bruiner dan u. Mijn naam is Nesrin. Mijn ouders komen uit Turkije. Ikzelf ben in België geboren. Dit jaar word ik 30. En in die 30 jaar, mevrouw Homans, was racisme - hoe hard ik ook werkte voor mijn toekomst - dagelijkse kost voor mij.

In het 2de studiejaar zei mijn leerkracht dat ik ‘goed’ was in vraagstukken, voor een Turk weliswaar. Haar woorden, niet de mijne. In het 6e had het weinig zin om tweede van de klas te zijn. Het enige wat ik “aankon”, was immers BSO. Maar koppig als ik was ging ik voor ASO. De hoop racistische en discriminerende opmerkingen bespaar ik u intussen. Maar zes jaar vlekkeloos middelbaar afmaken was eigenlijk ook niet nodig. Een beroepsopleiding was meer dan oké voor mij. Opnieuw dacht ik ook daar anders over. Intussen ben ik 29 en heb ik twee diploma’s, een professionele bachelor en een master.

Hop naar de arbeidsmarkt dan. Dat Nederlands waar u op hamert, weet u wel. Wat waren velen verbaasd, toen bleek dat ik uitstekend Nederlands sprak, ook al was het met een Limburgs accent. De job kreeg ik echter niet. Reden? ‘We vonden u een goede kandidaat, maar we denken dat u niet binnen ons team past.’ Hoe klaag je zoiets aan? Ach, het zijn verzinsels van die allochtonen die gewoon niet hard genoeg hun best doen. In een kippenfabriek waren ze wel bereid mij een kans te geven, maar daar paste ik voor. Niet uit trots, dat niet. Maar omdat ik niet in dat hokje wou gaan zitten waarin u mij ziet.

Hop naar de woonmarkt dan. Wonderlijk dat alle appartementen verhuurd waren, toen ik belde. Wat gaat het toch super goed met de verhuurmarkt, dacht ik. Uiteraard niet. Precies hetzelfde liedje als op de arbeidsmarkt. In hetzelfde Knack-interview zegt u dat u eigenlijk niet weet waarom die achterstand er is bij allochtonen en dat wij daarop ‘mogen’ antwoorden. Heel vriendelijk van u.

Uiteraard ligt dat aan structureel discriminatie, mevrouw Homans! Of wat had u gedacht? Die kansen waarover u het heeft, dat zijn de kansen om naar BSO te gaan, om een beroepsopleiding te volgen en in een kippenfabriek te werken. Daar pas ik inderdaad voor. Ik heb niet mijn hele leven gestudeerd én gewerkt om u gelukkig te stellen. Hoogopgeleid of niet, mevrouw Homans, tijd om in te zien dat allochtonen evenwaardige burgers zijn in Vlaanderen. Net zoals die vrouw die uitgescholden wordt voor hoer met haar korte rok. Daar zijn we het volledig eens over.

Met vriendelijke groeten,

Nesrin Dinc

>>> Lees meer getuigenissen in het dossier 'Racisme is...' dat we openden na de eerste openbaring van Mevr. Homans omtrent het begrip racisme