De Venezolaanse oppositie uitte in 2005 haar ongenoegen: ze voerden een ernstige campagne om NIET of BLANCO te stemmen om zo een krachtige boodschap te geven aan het bestuur: "Dit is een schijndemocratie die we niet legitimeren met onze stem". Sommige oppositiepartijen steunden de actie, enkelen trokken zich zelfs terug uit de campagne.
Tijdens deze legendarische parlementsverkiezingen bereikten BLANCO-stemmers en niet-stemmers samen een afwezigheid van 75%!! Wat een prestatie!
Het resultaat: alle verkozenen maakten deel uit van de regeringspartij. Het parlement telde dus 100% deelnemers van dezelfde politieke kleur. Waarom? Omdat die resterende 25% niet BLANCO gingen stemmen, ze waren niet dom.
Dat was pas een tragedie. Ik dacht dat ik alles had gezien, maar neen, pas dan werden allerlei veranderingen uitgevoerd, zonder rekening te moeten houden met de rest van de bevolking. En zonder enige weerstand...
De democratie is verre van perfect. Zeker wanneer het idee van participatie beperkt wordt tot verkiezingen en partijpolitiek. Maar de huidige democratie is voorlopig de enige manier om naar een betere bestuursvorm te streven. En om te vermijden dat het egoïsme geen weerstand kent. Nooit werd iets bereikt door NIETS te doen.
#IkStemNietBLANCO
Check het Kif Kif dossier #ikstemNIETblanco
