Superdiversiteit in de zorgsector > Inleiding

Al in 1920 kwamen de eerste gastarbeiders naar ons land. Ze stichtten een gezin en werden oud. Dat alles vraagt een zorgpakket met thuishulp, ziekenzorg, zorg voor mensen met een beperking … Maar hoe goed is de Vlaamse zorg vandaag hierop ingesteld?
Superdiversiteit in de zorgsector > Inleiding

De groep mensen met een andere culturele achtergrond die een beroep doen op zorg, wordt groter en kan niet genegeerd worden. Wordt er op een adequate manier mee omgegaan? Focust het beleid op integratie of op assimilatie?

 

Migratie kent in Vlaanderen en België een lange geschiedenis. Al in 1920 kwamen de eerste gastarbeiders naar ons land. Die eerste golf bracht vooral Italianen en Oost-Europeanen naar hier. Later volgden er ook Marokkanen en Turken naar ons land als gastarbeider. De globalisering zorgt ervoor dat het steeds makkelijker wordt om te reizen en te migreren. Deze verschillende golven van migratie zorgden voor een stijgende diversiteit in ons land.

 

Tegen alle verwachtingen in bleven die gastarbeiders  plakken in ons land. Ze stichtten een gezin, met kinderen en kleinkinderen, en werden oud. Dat alles vraagt een zorgpakket met thuishulp, ziekenzorg, zorg voor mensen met een beperking … Maar hoe goed is de Vlaamse zorg hierop ingesteld? De groep mensen met een andere culturele achtergrond die een beroep doen op zorg, wordt groter en kan niet genegeerd worden. Wordt er op een adequate manier mee omgegaan? Focust het beleid op integratie of op assimilatie? Zijn organisaties of bedrijven verplicht om om te gaan met diversiteit? Of is dit een vrijwillige, bewuste keuze?

 

Uiteraard bouwen de verschillende gemeenschappen ook hun eigen netwerken uit met vormen van zorg. Maar hoe staan de verschillende netwerken tegenover elkaar? Bestaan ze naast elkaar of is er samenwerking? Hoe kijken directieleden, personeelsleden en cliënten naar deze diversiteit?

 

We leven in een superdiverse samenleving en die superdiversiteit gaat om meer dan alleen origine. Want net zoals de ene Vlaming de andere niet is, bestaat er ook geen homogene groep Marokkanen, Polen of Chinezen. Aan de hand van kruispuntdenken leer je verder kijken dan alleen naar origine. Zo kijk je naar de verschillende kruispunten waarop elk individu zich bevindt, kruispunten van leeftijd, sociale klasse, etniciteit, gender, eventuele handicap … Op die manier kan je kijken naar wat voor verschillende personen relevant is, hoe we elke individuele persoon kunnen helpen. Dit is geen makkelijke opgave, maar dat maakt het net interessant om het veld in te duiken en op zoek te gaan naar boeiende initiatieven en gevestigde waarden en hun kijk op dit thema onder de aandacht te brengen.

 

In dit dossier leggen we de zorgsector onder de (diversiteits)loep aan de hand van artikels en interviews.