Op 22 november verscheen op de website van het Vlaams parlement een voorstel van decreet waarmee het decreet op het sociaal-cultureel volwassenenwerk in sneltreinvaart grondig en fundamenteel wordt aangepast. De Federatie, sectorfederatie van onder meer sociaal-cultureel volwassenenwerk (www.defederatie.org), waarschuwt het parlement voor het juridisch moeras waarin ze 150 verenigingen en hun honderdduizenden vrijwilligers duwt.

Meer dan 100 organisaties uit het middenveld klagen de aangekondigde besparingen van de Vlaamse regering aan. Niet enkel de kunstensector moet inleveren; de besparingen treffen ook de sociaal-culturele sector. Het middenveld sluit zich aan bij het protest tegen deze besparingen.

Nu de VRT in het oog van de besparingsstorm is terechtgekomen, wordt steeds sterker gedebatteerd over de vraag of de media te links zijn. Kif Kif nam de proef op de som. Onze conclusies liggen in de lijn van vorige onderzoeken, maar we gaan ook een stap verder. Te links of te rechts blijkt geen kwestie, maar we ontdekten wel een ander patroon: wie zich reeds in machtige en geprivilegieerde posities bevindt, komt overmatig aan bod. Kritische tegenstemmen daarentegen, krijgen zeer weinig ruimte.

In Kuifje wordt volwassen: Over de dekolonisering van de geest (EPO) pleit emeritus-professor in de culturele antropologie Rik Pinxten (UGent) voor een globale mentaliteitswijziging. Zijn boek leest als een praktische handleiding vol voorstellen tot verandering, om mentaal te dekoloniseren en vervolgens met de hele mensheid globale uitdagingen aan te pakken.

De roep om meer dialoog en verbinding klinkt luid. Maar weinigen zetten dat om in concrete daden. Het wij-zij denken doorbreken vraagt immers veel durf en doorzetting. Het lijkt slechts een kwestie van een beetje openheid, maar wie werkelijk meer over ‘de ander’ wil weten, zal ook zichzelf in vraag moeten stellen. Want enkel wanneer je in de diepte graaft, kan je schatten vinden. Enis Odaci en Herman Koetsveld leveren daarvan het bewijs in hun nieuwe boek.

We ontmoetten Aisha in de zomer van 2017. Jong, hip en opvallend onopvallend in haar jeans en witte T-shirt. Drieëntwintig was ze, maar zeker van haar zaak en rad van tong. “Ik kom uit Colombia en was jarenlang betrokken bij een organisatie die voor de rechten van transgenders strijdt. Daarom wil ik jullie mijn verhaal vertellen”, zei ze. Dat ze een prille puber was toen ze met straatprostitutie begon, vertelde ze pas later.

Vzw JONG stelt zich als jeugdwelzijnsorganisatie de vraag: Hoe kan je een inclusieve samenleving bevorderen door meer excluderende maatregelen in te voeren? Daarenboven blijven wij de ongelijkheid langs etnische lijnen en structureel racisme aankaarten in onze samenleving, terwijl de Vlaamse regering resoluut kiest voor meer polarisering en ongelijkheid. De Vlaamse regering maakt in haar regeerakkoord duidelijk dat ze excelleert in excluderende maatregelen.

De protesten in Hongkong slepen al meer dan twintig weken aan, en hebben de aandacht van de wereld gekregen. Voor de jonge betogers en stakers is het nu of nooit: wat begon als verzet tegen een wetsontwerp dat uitleveringen naar China mogelijk zou maken, werd een grote strijd tussen de communistische partij op het vasteland en de liberale vrijheden en democratie die de financiële hoofdstad van Oost-Azië nog geniet tot 2047.

Theatermaker Haider Al Timimi maakte samen met tien jongeren een voorstelling over de staat van het secundair onderwijs. En dat onderwijs faalt op veel vlakken. Hokjesdenken, te weinig vakken die het kritisch denken aanscherpen, niet genoeg interesse in de individuele capaciteiten van jongeren... "Waar zijn we eigenlijk mee bezig? Want wij zijn wel verantwoordelijk voor de kinderen die de toekomst gaan bepalen."

“Laat ons onze boeken en pennen oppakken. Ze zijn onze krachtigste wapens. Eén kind, één leraar, één boek en één pen kunnen de wereld veranderen.” Deze gevleugelde woorden werden uitgesproken door de Pakistaanse activist Malala Yousafzai, toen ze in 2013 voor de Verenigde Naties getuigde. Ze was nog maar zestien.