Label: film

Engel, een film van Koen Mortier, opent het Filmfestival Oostende. De poster doet het ergste vermoeden voor de manier waarop zowel etnische- als genderverhoudingen in beeld worden gebracht. Maar hoe zit het uiteindelijk in de film?

De videoclips van het Franse electronica-duo The Blaze functioneren als een mysterieus geheel. Daarin worden minderheden geportretteerd als mensen die niet overeen komen met het beeld dat van hen wordt geschetst in de mainstream media. De kracht van hun video’s ligt in dat wat niet gezegd wordt, in de vragen die ze oproepen.

Een kwalijke vorm van onderdrukking ontstaat wanneer de samenleving vrouwen voor twee mogelijkheden plaatst: ofwel ben je absolute deugdzaamheid ofwel ben je de belichaming van het kwaad. Figlia mia, een film van Laura Bispuri, portretteert vrouwen die zich moeten neerleggen bij een van die twee mogelijkheden.

Is afrofuturisme een antwoord op kolonisatie en onderdrukking, of is het verwerkingsproces? Of kunnen we afrofuturisme eerder zien als een artistieke beweging? Tijdens Visite filmfestival kan je gaan kijken naar Pumzi en EUphoria, twee unieke films die het genre mooi weergeven.

Supa Modo is een complexloze familiefilm over Jo, een ongeneeslijk ziek meisje dat verzot is op superhelden. Het hele dorp wordt opgetrommeld om haar laatste dagen onvergetelijk te maken.

Sweet Country is een klassieke invulling van het begrip 'western', maar daarmee confronteert regisseur Warwick Thornton zijn land met een pijnlijk en racistisch verleden, met het oog op de verdere opbouw van een gemeenschappelijke toekomst. "Een krachtige film, zonder meer."

Voor de documentaire 69 minutes of 86 days volgde Noorse filmmaker Egil Håskjold Larsen de driejarige Syrische vluchtelinge Lean en haar familie, in hun tocht van Griekenland naar Zweden. De reis duurde 86 dagen. We worden er als kijkers middenin geplaatst. We maken de reis mee. Denken aan Mawda, de opsluiting van gezinnen (België) of het scheiden van kinderen van hun ouders (VS), wordt onvermijdelijk.

Het derde huwelijk, een roman van Tom Lanoye, staat twaalf jaar na publicatie weer in de spotlight dankzij 'Troisièmes noces', de verfilming door Waals cineast David Lambert. Het is een kans om opnieuw te kijken naar de gelaagdheid van een allegorisch verhaal over Europa in het licht van migratie en veranderende demografie.

(Foto © Arthur Los)

Een Noorse zestienjarige jongedame van Pakistaanse origine wordt in What will people say zuiver afgebeeld als een slachtoffer van haar thuiscultuur.

In een andere taal, detail meer of minder, maar u heeft deze film al gezien.

De vierde verfilming van de beruchte vliegtuigkaping door het Popular Front for the Liberation of Palestine beloofde nuance en controverse. Het verhaal werd namelijk niet alleen verteld vanuit de kant van slachtoffers en helden, maar ook vanuit de kant van de gijzelnemers. Niet álle gijzelnemers, zo blijkt.