Label: opinie

We moeten van 7 januari een positief kantelpunt maken. De manier waarop miljoenen mensen hun verontwaardiging toonden, biedt troost en bewijst het ongelijk van zij die niet geloven dat we tegenstellingen, verschillende godsdiensten, overtuigingen of tradities kunnen overbruggen.

Ik heb met interesse je brief aan 'de Borgerhoutse Moslims' gelezen. En ik begrijp wat je bedoelt. Je voelt dat je gemeden wordt, dat moslims niet mee doen met het 'gezellige' blanke buurtfeest dat je organiseert in je straat. Ik werk nu bijna 10 jaar in hartje Borgerhout. En ik voel dat niet.

Wat heb ik medelijden met jou, Saskia. In welk Borgerhout leef jij? Jammer dat je je beperkt tot witte buurtfeesten en je de vele interculturele activiteiten in Borgerhout links laat liggen, waar er ontstellend veel contact is tussen moslims en niet-moslims.

We zijn allemaal Charlie, het is een veel gehoorde slogan op sociale media en in onze kranten. Yasmina Akhandaf legt uit waarom ze de aanslag ten zeerste veroordeelt, maar ook waarom ze geen Charlie is.

‘Van de bijna 9000 jongeren die de school verlaten zonder enig diploma heeft één op de drie zelfs geen getuigschrift basisonderwijs’. Alweer haalt de ongekwalificeerde uitstroom de voorpagina van een krant. Welke aanpak stellen we daar tegenover?

Deze maand lanceerden de VN het decennium (2015-2025) voor mensen van Afrikaanse afkomst. Dat werd de voorbije jaren voorbereid door verschillende werkgroepen waaronder die over mensenrechten.

Aantonen dat onze Vlaams beleid inzake ideologie ver heen is, kan eenvoudig zijn. De filosoof Mark Fisher werd bekend met zijn boekje Capitalist Realism waarin hij een diagnose maakt van de ziekte van onze tijd

'U overweegt te snijden in wat scholen extra krijgen voor kwetsbare leerlingen en dat te herverdelen over alle scholen. Deze kwetsbare leerlingen wonen echter vooral in de steden. In mijn stad Gent alleen gaat het over 45% van de leerlingen.

Het debat rond het feit dat moslimjongeren niet in de evolutietheorie geloven, steekt geregeld de kop op. Het blijft echter frappant dat alles telkens opnieuw in de religieuze schoenen van de islam geschoven wordt en dat de eigen onderliggende ideologieën steeds van elke twijfel vrijwaart blijven.

Theo Francken, kersvers staatssecretaris voor Asiel en Migratie, ligt onder vuur. Zijn ‘uitspattingen’ wegzetten als 'faits divers' is niet alleen te makkelijk, het is fout. Onze coördinator Ico Maly analyseert.