Auteur: Jonas Slaats

Onze minister van binnenlandse zaken stelde in een interview dat we Trumps zogeheten ‘moslimban’ “in zijn juiste context moeten plaatsen”. Jonas Slaats volgt zijn raad op en bekijkt de bredere context.

Een nieuw type mens is ten tonele verschenen: de boze witte man. De boze figuur die uit de boot van de globalisering viel. De witte arbeider die kwaad is op de politieke elite. De man die gemakkelijk ten prooi valt aan populisten zoals Trump. Maar bestaat die boze witte man wel echt?

Fikry El Azzouzi schreef een veelgelezen opiniestuk waarin hij allochtonen die het willen maken aanmaande om aaibaar, proper en vooral nooit boos te zijn. Jonas Slaats geeft hem nog wat extra advies om aan de autochtone normen en waarden te voldoen.

In Nederland ontstond wat ophef over uitspraken van socioloog Ruud Koopmans die aangaf dat 50 miljoen moslims geweld accepteren. Een 'fact check' op nrc.nl gaf hem gelijk. Het is echter nog maar de vraag of deze fact check zelf niet om een fact check vraagt.

Een belangrijk politicus in ons land vraagt andere politici om ‘gematigd te reageren’. Maar hoe kan iemand ‘gematigd’ reageren op het presidentschap van een vrouwonvriendelijke, racistische, frauderende figuur die aangeeft niet terug te deinzen om atoombommen te gebruiken?

Een gesprek met Michael Muhammad Knight (de man die zonder het te weten de grondlegger werd van de Amerikaanse moslimpunk) over de fluïditeit van religie, het zoeken van je spirituele plaats en de mythologie van star wars.

Op 13 & 14 april pakte Terzake uit met een tweedelige reportage over het salafisme. Hoewel de docu heel wat verdiensten had, bestendigde ze toch een problematische beeldvorming door gebrek aan historische context en het negeren van de inherente wisselwerking tussen modernisme en salafisme.

Voor de verklaringen die door Daesh de wereld werden ingestuurd na de aanslagen in Brussel was er tot nog toe opvallend weinig media-aandacht. Een kritische analyse kan nochtans verhelderend werken.

Dat religieus radicaliseren niet zozeer de oorzaak maar vooral het gevolg is van geweld, valt steeds moeilijker te ontkennen. Dat maakt de ‘War on Terror’ wordt dat dagelijks duidelijk.

Even ritueel als het offerfeest zelf zijn de jaarlijkse publieke discussies erover. “Moslims krijgen ongelijk” kopte De Standaard. Maar waarin dan precies?