Over enkele dagen start de ramadan. Dat is een belangrijke maand voor moslims in de hele wereld. Ook in Antwerpen zullen heel wat moslims mee vasten. Maar de ramadan draait om veel meer dan (niet) eten. “De ramadan is een oefening voor de ziel.”

Het verzet van een vakbondsman, lezen we achter de naam Gaby Colebunders op de kaft van het boek. Daar had evengoed 'sociale thriller in en rond Genk' kunnen staan, en de 'Meer Info-knop' van de digitale TV had dit zeker geklasseerd als Docudrama.

In Leuven werd dinsdagavond een interactief (audio)boek voorgesteld van Bahram Maaruf (22). In het kader van zijn studies keerde hij samen met zijn vader terug naar Iraaks Koerdistan en maakte een interactief (audio)boek.

Een vraag prijkt aan de ingang van Theatre de la Vie in Brussel: hoe kan je samen een voorstelling maken als je niet dezelfde taal spreekt? Het uitgangspunt voor een uur theater.
Is theater dan geen taal op zich?

Asha ten Broeke is in Nederland al lang geen onbekende meer. Als wetenschapsjournaliste schrijft ze voor Trouw en De Volkskrant, en is ze af en toe te gast in programma’s als Pauw & Witteman. Haar uitgesproken feminisme levert haar heel wat haatmail en dreigtweets op.

Jarenlang hebben Nadia Fadil, Olivia U. Rutazibwa en Naima Charkaoui met stille verbijstering gezien hoe racisme gebanaliseerd werd. Vandaag willen zij luid hun verontwaardiging uitspreken. Wanneer hebben de machtsbastions in dit land voldoende wake-upcalls gekregen?

Op 20 juni aanstaande, Wereldvluchtelingendag, komen we allemaal naar Brussel. Wij zijn asielzoekers, vluchtelingen, mensen zonder papieren, migranten, Europeanen. Zogezegd van allochtone origine. Wij zijn al die mensen die geen volwaardig burger zijn.

Dinsdagavond was het zover, België was aan zet. Het hele land stond in rep en roer. België was één groot volksfeest. In mijn hoofd was 't geen feest maar een strijd. Voor 't eerst moest ik een serieuze voetbalkeuze maken, België of Algerije?

Vrijheid is een hoog goed. Zo wordt ons althans geleerd. Niet alleen trachten ‘hogere beschavingen’ zich te onderscheiden doorheen de mate van vrijheid waarmee ze hun tegenstanders of dissidenten behandelen, vrijheid wordt ook als een onvervreemdbaar recht van ieder individu gezien.

Jaren zijn voorbij gegaan sinds het einde van de Tweede Intifadah, tijdens dewelke Israël de kolonisering, het apartheidsbeleid en etnische zuivering van Palestina gestaag maar zeker verderzette.