De Arkprijs is een gevaarlijk ding. Je eindigt in het grote geld, de politiek of nog erger. Peter Holvoet-Hanssen dreigt dezelfde weg op te gaan. Met één voet staat hij al in de politiek, met zijn adagium: Et ceterum censeo Navonem esse delendam.
Met zijn werk als schrijver, dichter, performancekunstenaar en beeldhouwer probeert Jimmie Durham westerse ideeën over etnische en culturele authenticiteit te doorbreken.
Zoals u weet zijn wij, Belgen met de enige en echte originele Belgische nationaliteit, een zeer zorgzaam volk. Sinds 1830, met het ontstaan van ‘the big bang(e) Belgium’, hebben onze voorouders ervoor gezorgd dat wij als erfenis onvoorwaardelijk de nationaliteit hebben meegekregen.
Ooit las Peter Edel die berichten zoals iedereen dat deed: met grote ogen en als absolute buitenstaander. Tot zes jaar geleden. Toen trouwde hij met een dame uit Istanbul en ging hij in Turkije wonen en werken.
Kinderen tussen 3 en 6 jaar schat ik. In eerste instantie gaat het over twee jongetjes en een bal. Maar snel komt er een derde bij. En dan nog een jongetje op een driewieler die het plein doorkruist om deel uit te maken van de registratie van hun leven.
We gaan een kat kopen. Niet zomaar een kat, we willen een kat die op ons past. We willen een kat met een geschiedenis. Eéntje die het al geleerd heeft af en toe een oogje dicht te knijpen.
Op 7 Mei 2012 kreeg “Beklemek” (Waiting), van Antwerpenaar Bülent Öztürk, de prijs voor Beste Documentaire op de TRT Documentary Awards, de meest gerespecteerde filmprijs in Turkije. De film kent zijn Belgische première op 6 juni in het Antwerpse Cinema Zuid.
Op 7 Mei 2012 kreeg “Beklemek” (Waiting), van Antwerpenaar Bülent Öztürk, de prijs voor Beste Documentaire op de TRT Documentary Awards, de meest gerespecteerde filmprijs in Turkije. De film kent zijn Belgische première op 6 juni in het Antwerpse Cinema Zuid.
John k Cobra, mijn alter ego en blanke identieke tweeling, is het integratiemonster. Hij lijdt aan het ‘white cobra identity disorder’. John staat symbool voor de ziekelijke vorm van integratie waarop een hopeloze aspirant-Vlaming zich beroept.
Zo’n twintig Vlaamse jongeren presenteren in het najaar van 2012 een intercultureel theaterstuk. Met Facereality brengen ze tien kortverhalen over het verschil tussen het virtuele leven en de realiteit. Facereality speelt in het najaar van 2012 in Antwerpen.