Label niet gevonden

Eergisterenavond vond in de Universiteit Antwerpen het eerste ‘Grote Verkiezingsdebat’ plaats in de aanloop naar de moeder der verkiezingen op 25 mei. "Ik wist niet dat we zo veel studenten hadden?", aldus Rector Alain Verschoren, bij het aanschouwen van een overvolle aula.

Je engageerde je om als ongeschoolde arbeider te werken in de ondergrondse mijnen in Waterschei. Je was sterk, onbevreesd ...en je ging een mooie toekomst tegemoet. In Marokko had je op dat moment niets te zoeken. Je groeide op als wees en had geen broers en zussen.

De auteur Guido Fonteyn schreef onlangs het boek 'Vlaanderen, Brussel, Wallonië: een ménage à trois', het laatste deel van de trilogie over België, volgend op de eerder verschenen boeken 'Over de taalgrens' en 'Grensgebied'. Het boek gaat over de boeiende geschiedenis van de Waalse mijnindustrie.

Toen ik voor het eerst de Koranvertaling van de Egyptische Abdel Haleem open sloeg, was ik al snel onder de indruk. Eén van de meest opmerkelijke aspecten was het feit dat er geen verzenstructuur gebruikt wordt. Het geheel is in vloeiend proza geschreven. Een gesprek dient zich aan.

Tine Dessein, projectcoördinator van ‘Moeders zonder Grenzen’ en educatief medewerkster van de Federatie van Mondiale Democratische Organisaties (FMDO), vertelt over de opzet, het verloop en de uitdagingen van dit interessante initiatief.

Op maandag 17 februari is het exact 50 jaar geleden dat Marokko en België een akkoord ondertekenden over economische migratie. Naar aanleiding daarvan schreef Ismail Eddegdag (18) onderstaande parabel.

Afgelopen donderdag kreeg ik voor het eerst een kippenvelmoment tijdens een uitzending van Terzake in het kader van de herdenkingen rond '50 jaar migratie'. Merci Terzake om eindelijk eens iemand van de eerste generatie migranten aan het woord te laten.

De Vlaamse Pioniers van het Migrantenwerk is een zeer hartverwarmende documentaire geregisseerd door Mohammed Ihkan (CIB - Communicatie in Beeld), in samenwerking met Chris Schillemans, Fatima Bali en Farah Okka. Woensdag woonde Kif Kif de première bij, een kort verslag.

Het F-woord – feminisme – heeft een vreemde bijklank gekregen. Enerzijds wordt het geassocieerd met kwalijke stereotypen. Anderzijds weerklinken er her en der stemmen alsof het doel bereikt is en vrouwen dus ‘niet meer moeten zeuren’.

Michel Zaalblok is een Nederlandse Surinamer die in Antwerpen woont. Hij is oprichter van Sudisobe vzw, een organisatie die de mensen-hoe anders ze ook zijn-wil samenbrengen. Op een uiterst enthousiaste manier vertelt hij me zijn levensverhaal en –visie.