Nu het stof is gaan liggen, sta ik even stil bij de rel over kinderopvang van afgelopen week. Een passage uit een interview met minister van Armoedebestrijding Homans beroerde dagenlang kranten, sociale media, radio en het parlement.
We moeten van 7 januari een positief kantelpunt maken. De manier waarop miljoenen mensen hun verontwaardiging toonden, biedt troost en bewijst het ongelijk van zij die niet geloven dat we tegenstellingen, verschillende godsdiensten, overtuigingen of tradities kunnen overbruggen.
Ik heb met interesse je brief aan 'de Borgerhoutse Moslims' gelezen. En ik begrijp wat je bedoelt. Je voelt dat je gemeden wordt, dat moslims niet mee doen met het 'gezellige' blanke buurtfeest dat je organiseert in je straat. Ik werk nu bijna 10 jaar in hartje Borgerhout. En ik voel dat niet.
Wat heb ik medelijden met jou, Saskia. In welk Borgerhout leef jij? Jammer dat je je beperkt tot witte buurtfeesten en je de vele interculturele activiteiten in Borgerhout links laat liggen, waar er ontstellend veel contact is tussen moslims en niet-moslims.
Een leerkracht godsdienst reflecteert over de discussie of we onze kinderen nog lessen godsdienst moeten geven. 'Alsof wij met onze twee uur per week weerbarstige, zoekende pubers kunnen overtuigen van het één, of het ander.'
Eén ding dienen we gemeen te hebben in al onze diversiteit: de keuze om altijd in dialoog te gaan en het menselijke in mekaar terug te vinden, want dat hebben we allemaal gemeenschappelijk.
We zijn allemaal Charlie, het is een veel gehoorde slogan op sociale media en in onze kranten. Yasmina Akhandaf legt uit waarom ze de aanslag ten zeerste veroordeelt, maar ook waarom ze geen Charlie is.
De aanslag op de redactie van Charlie Hebdo is gruwelijk. Ze is antidemocratisch en ze is terroristisch.
Het is echter belangrijk om na de overdonderende emoties en het ongeloof die dergelijke gruweldaden met zich meebrengen, ook de ratio te laten spreken.
‘Van de bijna 9000 jongeren die de school verlaten zonder enig diploma heeft één op de drie zelfs geen getuigschrift basisonderwijs’. Alweer haalt de ongekwalificeerde uitstroom de voorpagina van een krant. Welke aanpak stellen we daar tegenover?
Hart boven Hard is, tot spijt van wie het benijdt, goed op weg om een historisch fenomeen te worden in onze contreien. Aldus Ico Maly (Kif Kif) in een reflectie over de claim dat Hart boven hard een 'mantelorganisatie' zou zijn van de vakbonden die onterecht de ongebonden burger voor zijn kar spant.