De polarisering die onze samenleving al langer verdeelt, is na de recente aanslagen in Parijs sterk toegenomen. Angst is een slechte raadgever. Wat er de laatste dagen gebeurt baart mij ernstig zorgen.
Na de verschrikkelijke aanslagen in Parijs overheerst de oorlogsretoriek. De aanpak van terreur wordt voorgesteld als een oorlog die gewonnen kan worden door gemeenten waar de daders van afkomstig zijn ‘op te kuisen’ en hun ideologische basis in Syrië uit te roeien.
Deze zondag 22 november zullen de Argentijnen opnieuw gaan stemmen en zich klaarmaken voor een reis in de tijd. Het resultaat zal een grote impact hebben op de hele regio.
Na jarenlang conservatief beleid door de voormalige premier Stephen Harper, zal Canada nu meer een progressieve en optimistische koers varen. Dit is althans wat Trudeau zijn kiezers heeft beloofd tijdens de campagne.
Dat religieus radicaliseren niet zozeer de oorzaak maar vooral het gevolg is van geweld, valt steeds moeilijker te ontkennen. Dat maakt de ‘War on Terror’ wordt dat dagelijks duidelijk.
“Een oorlogsdaad,” zegt de ene. De andere waarschuwt voor de herhaling van de geschiedenis en vreest dat de oorlogsretoriek van gisteren de oorzaak vormt van de wandaden van vandaag. Tegelijkertijd is ‘oorlogsdaad’ een fundamentele vaststelling dat dit geen geïsoleerd geval is.
Op de luchthaven van Sharm El-Sheikh in Egypte is het chaos. Al de Belgische touroperators steken hun handen uit de mouwen om de Belgen veilig te laten terugkeren. Bij Jetair geldt het terugkeerbeleid enkel voor mensen met een ‘veilige naam’.
Op vrijdag 29 oktober organiseerde een groep studenten van de KdG-Hogeschool een hoofddekseldebat. In het panel zaten Chris Weyns (Katholiek Onderwijs), Wim Vercruyssen (GO!), Aysel Bayraktar (pedagoog) en Maarten Boudry (wetenschapsfilosoof aan UGent).
Er wordt al lang gevraagd om niet eenzijdig te spreken over radicalisering, om te vermijden dat één bevolkingsgroep gedemoniseerd wordt. Nu wordt het zichtbaar dat we geen aandacht hebben geschonken aan één radicaliserende groep. En dat er ook slachtoffers zijn van dat eenzijdig discours.