Label: opinie

Beste Bart De Wever, gisteren was ik iets lekkers aan het eten, vandaar dat ik aan je moest denken. Ik zal niet verklappen wat, want ik weet welke ontberingen je nu moet doorstaan. Ik heb nog nooit naar een Messias geschreven.

De berichtgeving omtrent de Antwerpse gemeenteraadsverkiezingen laat er weinig twijfel over bestaan: de strijd om de burgemeesterssjerp gaat tussen N-VA-kopstuk Bart De Wever en Patrick Janssens, huidig socialistisch burgemeester en lijsttrekker van de ‘Stadslijst’ (SP.A en CD&V).

Zehar was je bijnaam, maar waarschijnlijk heette je gewoon Mohammed. Ik leerde je kennen in een koffiehuis. Daar stond je bekend als het 'boze oog.' Die naam had je gekregen omdat je onbeweeglijk en grijnzend kon blijven staren.

Afgelopen donderdag pakte De Morgen groot uit met haar beslissing de term ‘allochtoon’ niet meer te gebruiken. Nog niet vaak werd er zo’n groot formaat lettertype gebruikt, wat de lezer doet vermoeden dat er iets heel belangrijks aan het gebeuren is.

Beste Patrick Janssens, het zijn spannende tijden. De verkiezingen zijn in aantocht en de kans dat je herkozen wordt, lijkt me eerder klein. Persoonlijk vind ik het niet zo erg voor je. Ik heb het verlies altijd charmanter gevonden dan de overwinning.

Ik zal het woord allochtoon missen. Wat een idioot plan van De Morgen om allochtoon te schrappen. Ik zal met nostalgie denken aan die allochtone dagen. Het was zo een makkelijk woord. Het leven was zo eenvoudig toen je allochtoon kon gebruiken.

De oproer in Borgerhout, het optreden van de politie, de krantenkoppen en het samenscholingsverbod van vandaag bekeken van op 'een afstand'

Beste Ali Salmi, je hebt een gave. Laat daar geen twijfel over bestaan. Misschien ben je wel een superheld, want je gave is werkelijk fenomenaal. Je herkent vrouwelijke signalen. Weet je hoeveel mannen daar een arm of been voor zouden geven?

Heeft het nog zin? Zou je niet beter iets anders doen? Je zei in Terzake dat baby's van vreemdelingen met een mes tussen de pamper worden geboren. Ik moest denken aan kleine tarzans die al joelend door de bomen slingeren. Maar ik heb soms te veel fantasie. Ik begrijp het wel.

De commotie rond het boek 'De manke usurpator: over Verkavelingsvlaams' toont aan hoe gevoelig het thema ‘taal' ligt in Vlaanderen. Zoals het doorgaans gaat met ideologieën, wordt ook het Vlaamse denken over taal niet gehinderd door de feiten. Over welke feiten gaat het?