Filmmakster Frederike Migom viel met haar kortfilm 'Nkosi Coiffure' al in de prijzen in Valladolid, Washington en Brussel. Momenteel werkt ze aan een documentaire over Si-G, een 13-jarige rapster uit Molenbeek.
De Kenyaanse regering maakte begin mei bekend dat ze Kakuma en Dadaab, de twee grootste vluchtelingenkampen van het land zou sluiten. Lieven Corthouts volgde gedurende 4 jaar drie jonge bewoners van Kakuma voor zijn documentairefilm 'The Invisible City'.
Rachida El Garani ziet haar film 'Into Darkness' kijkers veroveren in België en in het buitenland. Maar ze wil veel meer dan films maken: "De stem van de diversiteit moet gehoord worden. Ik wil onze verhalen laten horen, problemen aankaarten en een alternatief bieden voor negatieve beeldvorming."
Palestijn Mohammed Assaf werd in 2013 tot winnaar van Arab Idol gekroond. Een onwaarschijnlijk verhaal,’The feel good story of the year’. Palestijnse filmmaker Hany Abu-Assad, gekend van films als Paradise Now en Omar, brengt met The Idol een ontroerende biopic van Assaf.
Van vrijdag 22 april tot 25 april trok Kif Kif met een diverse bende filmliefhebbers naar het MOOOV filmfestival in Brugge. Naar films kijken, over films praten, schrijven en schrappen: de perfecte invulling voor een regenachtig weekend. Verslag van Sofie De Jongh en Lore Michielsen.
Rachida El Garani studeerde vorig jaar af met Into Darkness. Haar film werd geselecteerd voor het IDFA en in Leuven won ze er een VAF Wildcard mee. Kort daarna schreef ze in de sociale media: “een nieuwe generatie filmmakers is opgestaan om de ware stem van de diversiteit te laten horen”.
Als een documentairemaker een fictiefilm beslist te draaien, is het ergens logisch dat die afstand probeert te nemen van een realistisch register. Dat is alleszins wat Manu Riche deed met zijn verfilming van Dimitri Verhulsts Problemski Hotel.
El Club, de jongste film van de Chileense Pablo Larraín, werd bekroond met de Zilveren Beer tijdens de jongste Berlinale. Een indrukwekkend voorbeeld van film als gerechtelijke straf.
Adil en Bilall hebben een gewelddadige film gemaakt, een film die beantwoordt aan alle verwachtingen van het genre. Technisch-cinematografisch is dit één van de betere Belgische films. Spannend, goed opgebouwd en verrassend goed geacteerd. Maar zoals meestal bij dit soort films is er weinig diepte.