Auteur: Orlando Verde

Grands travaux is een film van Olivia Rochette en Gerard-Jan Claes over een beroepsschool in hartje Brussel. Na de mislukte hervorming van ons onderwijs, mogen we van dichtbij kijken naar de onderkant van ons ‘watervalsysteem’.

Neruda is een ambitieuze verfilming van de jacht op de geliefde dichter. Een eigenzinnige kijk op de tijd toen het communisme gecriminaliseerd werd. “Stalin is de middag, de volwassenheid van mensen en volkeren”, zong de Nobelprijswinnaar. Vandaag zou hij daardoor worden aangevallen.

Een man en zijn vader staan centraal in De moed om te doden, de jongste voorstelling van Guy Cassiers. De zoon heeft een relatie met een vrouw. De vader is nieuwsgierig. Het is jammer dat dit in 2016 nog kan, maar de huidskleur van de vrouw verscherpt het conflict en de wrijvingen.

Op 07.11 verdedigde een studiogaste het onverdoofd slachten @ Radio1. Het gesprek is niemand opgevallen. Geen betogingen, algemene verontwaardiging of beschuldigingen van barbarij. En dat zegt veel over de omgang met onze culturele diversiteit.

Tijdens Bâtard wordt het Brusselse Beursplein verfraaid met een replica van de sokkel onder het standbeeld van Leopold II. De sokkel gaat in dialoog met de documentaire Échangeur. Film en installatie maken deel uit van dezelfde zoektocht: wat te doen met het koloniale erfgoed?

Na het internationale succes van A reason to talk, stelt Sachli Gholamalizad haar nieuwe toneelstuk voor: (Not) my paradise. Ook deze keer staan intieme gesprekken met familieleden centraal, alsook het gebruik van meerdere videoprojecties en haar vaak onopgemerkte aanwezigheid.

Zo zien we hoe het verhaal van een persoon de uitdaging van onze hedendaagse diversiteit kan samenvatten. En Mitridate is op zijn manier ook een voorbeeld van die zoektocht langs een onbetreden pad.

Documentairemaker Gianfranco Rosi registreerde met Fuocoammare het dagelijkse leven in Lampedusa, maar ook de wanhoop van vele betrokkenen in de huidige asielcrisis. Een verdienstelijke poging om de meest besproken uitdaging van onze tijd te vatten.

Er zijn voorwaarden om humor te maken. Op dezelfde manier, moeten we denken aan de voorwaarden om samen te leven. En liefst niet op een eenzijdige manier. Reeds verschenen in het Engels in The Critique, nu ook beschikbaar in het Nederlands.

In BRAK zien we een Europa dat ten onder is gegaan. De oorzaak: vluchtelingen. Het idee dat deze afterwereld een soort van apocalyptische voorstelling is van de gevolgen van een migratietoevloed, is, om het zacht uit te drukken, pijnlijk. Beledigend, zelfs.