Terwijl Bart De Wever de laatste dagen het ene mediagenieke relletje na het andere schopt, interviewden wij twee academici over de do's en dont's van het nationalisme. Ico Maly (Kif Kif/UvT) die er een proefschrift over schreef en docent Moderne Nederlandse Letterkunde Kevin Absillis (UA)

Tot de te waarderen kanten van de reportages van Rudi Vranckx en zijn team behoort het kritisch doorprikken van propaganda. Dat is prima, maar het werkt helaas maar in één richting…

De voorbije maanden heb ik een aantal mensen horen spreken over het verlenen van de Belgische nationaliteit als een ‘gunst’. Maar er is een ernstige misvatting: het gaat niet over een ‘gunst’. Het gaat, in de meeste gevallen, over de wet.

Nu de gemeenteraadsverkiezingen achter ons liggen en het directe electorale strijdgewoel is weggeëbd, is het volgens de Vooruitgroep tijd voor een analyse van de politieke situatie, met name van de verkiezingsoverwinning van de N-VA als opmaat naar de Vlaamse en federale verkiezingen van 2014.

De militaire en politieke druk op Syrië wordt opgevoerd en daar bovenop houden Europese economische sancties het land al 18 maanden in de tang. Het zijn gevaarlijke ontwikkelingen, die van Syrië een nieuw Irak kunnen maken.

De GAS-boetes zijn voor velen al jaren een doorn in het oog, van een scheiding der machten is geen sprake meer. Prof. Blommaert laat zijn licht schijnen op die donkere praktijk.

Kif Kif lanceert vierde e-book: In Godsnaam - Hoe een Belgische documentairemaakster naar religie kijkt. Door onderzoekster Willemijn Wilgenhof. De eerste reeks van Annemie Struyf uit 2010 (één) onder de loep genomen.

Naar aanleiding van de trefdag over diversiteit in de media van het Kabinet Lieten op 14 december 2012, presenteerde het Minderhedenforum haar mediarapport ‘Media: weg van clichés’, met tien aanbevelingen voor mediamakers. Kif Kif bekijkt het rapport van dichtbij.

Zoals de naam zegt: “mooi licht”, heeft de vzw als bedoeling de verschillende culturen te “belichten”. Om de verscheidenheid in culturen aan te tonen.

Mekka en Medina scherpen de honger, stillen ze, maar doen vooral hongeren naar meer. Wie er nog niet geweest is, verlangt naar een eerste bezoek. Voor wie er al geweest is, slaagt de honger om in een nimmer te bevredigen verlangen naar de plek die alles doet vergeten.