Wouter Hillaert, journalist bij Rekto:Verso en De Standaard, leert je tijdens vijf gratis workshops hoe je een recensie uitschrijft en hoe je een verslag maakt van een voorstelling, film of boek.

Zoals menig eindejaarshater zat ik bijna een week lang in het verborgene. Maar nu de heisa is geluwd en de hyena's hun drie zoenen hebben gekregen, nu de goede voornemens zijn uitgesproken en al lang weer vergeten zijn, wordt het tijd om de mijne in alle rust op te sommen:

Het uitgangspunt van het wederigkerig karakter van respect wordt misbruikt door kwaadwilligen om bij afwezigheid van die wederkerigheid daar de legitimatie te leggen voor hun eigen discriminerend gedrag.

De krant is een van de meest interessante vormen van momentopname, dat weet elke verbouwende Vlaming die een laag krantenpapier vindt achter een aantal gebricoleerde isolatieplanken. Wat zal de volgende generatie vinden tussen het oud papier? Veel geruststellingen?

Als ex-politicus heeft Herman Lauwers de politiek vooral gekend als een puinhoop van ideologische verdeeldheid en afsplitsing. Vanaf 1987 was hij actief bij de Volksunie. Toen de rechtervleugel in 2001 afscheurde en de N-VA oprichtte, volgde Lauwers mee naar Spirit

In uw opiniestuk ‘Afbreken om op te bouwen’ (DS – 22/12/12) illustreert u samen met uw ghostwriter(s) een onrustwekkend soort rancune. De frontale aanval ten aanzien van de Vlaamse kunst- en cultuurwereld wijst op een bijzonder kwalijke karaktertrek

De 'subjectieve natie' slaat maar niet aan bij linkse intellectuelen en dus krijgen we periodieke opstootjes waarin die intellectuelen als politiek correct denkende, elitaire en intellectueel luie figuren worden getekend. Ook in de Kersperiode van 2012 beleefden we zo'n kramp.

Beste 2012, het moment van afscheid is bijna aangebroken en overal duiken er jaaroverzichten op. Er zijn opmerkelijke dingen gebeurd. Soms waren ze intelligent, dan weer beschamend, soms grappig, maar vaak een klucht.

De N-VA is weeral boos. De N-VA is, eigenlijk, altijd boos. Het doelwit van de gram van De Wever, Jambon, Bracke en co is, weinig verrassend, Koning Albert II. Nu ja, eigenlijk is het doelwit de vertrouwde Elio Di Rupo, want de Kersttoespraak werd voorafgaand enkel door de Premier goedgekeurd.