Het is opmerkelijk dat er op links niet meer aandacht gaat naar de strijd tegen racisme. Toch is er geen weg omheen als links ooit extreemrechts van het politieke toneel wil verjagen, schrijft Nina Henkens.

De nood aan een sterke, verenigde en antiracistische linkse beweging is groter dan ooit. Maar paternalistische kritiek op ‘identiteitspolitiek’, debatverziekende algoritmes op sociale media en een specifieke interpretatie van het begrip (wit) privilege hebben solidariteit tussen onderdrukte groepen verdacht gemaakt. Dat concludeert professor Miriyam Aouragh op basis van haar ervaringen als activist en onderzoeker binnen het antiracisme in Nederland en het VK. Ze pleit voor ‘radicaal verwantschap’ als strategie voor gezamenlijk verzet.

Tien jaar geleden schreef ik voor Kif Kif een artikel over mijn thuisland, toen Maleisië. Ik maakte de vergelijking met België, waar ik op dat moment twee jaar woonde. Ik ben intussen twaalf jaar in België en er zijn zoveel dingen veranderd: ik ben moeder, heb een nieuwe partner en noem mezelf graag een wereldburger en bruggenbouwer. Tijd voor een update.

Anno 2024 worden geracialiseerde jongeren nog steeds geweigerd aan de deur van discotheken, zoals bleek in het VTM-programma ‘Ze zeggen dat’. Het lijkt erop dat niet migratie het grote taboe is, maar wel de aanpak van racisme. Ng Sauw Tjhoi bespreekt met sociolinguïst Sibo Kanobana (UGent en Open Universiteit), auteur van De Witte Orde, en Nina Henkens, coördinator van Kif Kif, hoe dat racisme aan de poten van onze samenleving zaagt en hoe het tij te keren.

Afgelopen maand keurde het Vlaams parlement een nieuw adoptiedecreet goed waarin het voornemen wordt uitgesproken om door te gaan met interlandelijke adoptie. Shashitu Rahima Tarirga was stomverbaasd toen ze het ontwerpdecreet las: in weerwil van aanbevelingen van een speciaal aangesteld expertenpanel, ontbreekt elke vorm van aandacht voor adoptiemisstanden en het herstel van de slachtoffers daarvan. 

De Canon van Vlaanderen bestaat deze maand één jaar. Volgens Walter Pauli heeft de Canon de kritiek overleefd. Betekent dit dat de kritiek onterecht was? Het was voorspelbaar dat die vraag na verloop van tijd zou opduiken, of zelfs dat ze stilzwijgend positief beantwoord zou worden. Vandaar dat een grondige analyse geen overbodige luxe is. Wat volgt is een korte samenvatting.

Volg jij op de voet hoe beleidsmakers zich al dan niet inzetten op gelijke kansen voor mensen met een migratieachtergrond? Kijk je met een kritisch oog naar praktijktesten, meldpunten voor racisme en andere ontwikkelingen? Vind je je weg in verschillende beleidsniveaus en partnerschappen binnen het middenveld?

Beginnende schrijvers opgelet! Vind jij ook dat er te weinig aandacht is voor de link tussen de klimaatcrisis en structureel racisme? Oikos en Kif Kif organiseren een schrijfwedstrijd rond het thema klimaatracisme. Dus heb je een idee voor een vlammend opiniestuk, of verwoord je jouw gedachten liever in een gedicht of kortverhaal? Stuur dan vóór 18 augustus je tekst in! Op 28 september worden de winnaars bekendgemaakt op het Ecopolis-festival in Kortrijk. Zij ontvangen een geldprijs van 250 euro.

Hoe kunnen we zorgen dat iedereen – ook mensen met minder middelen – mee is met de klimaattransitie tegen 2030 en 2050? Volgens Vanya Verschoore van Reset.Vlaanderen is het een hardnekkige misvatting dat klimaatpolitiek inherent ‘asociaal’ zou zijn. Wonen en mobiliteit bieden net enorme kansen om de levenskwaliteit te verbeteren van mensen die het moeten doen zonder elektrische wagen en zonder villa met zonnepanelen op het dak.

Gebruik maken van een cordon sanitaire om niet te besturen met Vlaams Belang, maar tegelijk wel zijn extreemrechtse gedachtegoed overnemen, is géén cordon sanitaire, schrijft MO*columniste Layla El-Dekmak. "We moeten dringend onder ogen zien dat onze klassieke partijen er hypocriet mee omspringen."