Contour, de Mechelse biënnale met focus op bewegend beeld, pakt het dit jaar anders aan. Curator Nataša Petrešin-Bachelez staat voor een uitdaging van formaat: het festival gaat deze keer voor participatieve formats, maatschappelijk relevante thema’s en een ecologisch verantwoorde werking. Het programma – verspreid over drie verschillende weekends – kaart belangrijke issues van het verleden, het heden en de toekomst aan. Het eerste weekend vindt plaats van 11 tot 13 januari.

Voor de podcast This Is What I Read spraken we met Mathieu Charles over The Good Immigrant, een bundel essays geschreven door 21 auteurs, en verzameld door Nikesh Shukla. De stukken gaan over hoe het is om migrant te zijn in eigen land. We hadden het ook over representatieve kinderboeken, racistische scanners, trauma's en hip hop.

Het Departement Cultuur, Jeugd en Media, in samenwerking met Hogeschool Gent en AP Hogeschool, organiseerde op 20.11.2018 een inspiratiedag naar aanleiding van de lancering van hun ‘Inspiratiekader voor een kindvriendelijke stad of gemeente’. Het document stelt een aantal bouwstenen voor als basis om aan de slag te gaan. Een aantal mensen en organisaties werden uitgenodigd om een betoog te formuleren over één van die bouwstenen.

De Iraniër Alireza Khatami is de schrijver en regisseur van Los Versos del Olvido (De Verzen van de Vergetelheid), een volwassen en visueel prikkelende debuutfilm gesitueerd in Chili. Een film waarin elke dialooglijn en elk beeld geladen is met poëzie en symboliek.

Het Brussels parlement gaf de Brusselse wooninspectie groen licht om praktijktesten uit te voeren. Dit om discriminatie op de woonmarkt op te sporen én te kunnen bestraffen. Het platform Praktijktesten Nu reageert op dit positieve gebeuren met de nodige nuanceringen.

Emma De Swaef en Marc James Roels lokken met Ce Magnifique Gâteau! veruit de meest boeiende reflecties uit over het koloniaal verleden van België. Meer dan absurditeit of dwaasheid, voorbij de lafheid en de kleinzieligheid, vat deze film in drie kwartier van wrede schoonheid het koloniale verleden beter samen dan de beste historicus.

Op dit moment zijn er twee films te zien over de moordtocht van Anders Behring Breivik in de zomer van 2011: een single take reconstructie door de Noorse regisseur Erik Poppe en een klassieke verfilming door de Britse Paul Greengrass. De keuzes die door beide regisseurs werden gemaakt, zorgen ervoor dat beide films elkaar aanvullen.

Van links tot rechts verwijzen heel wat politici en opiniemakers naar ‘de verlichting’ als de basis van ‘de normen en waarden van onze samenleving’. Zo wordt het een soort containerterm voor allerhande concepten als ‘kritisch denken’, ‘vrijheid van meningsuiting’, ‘secularisme’ of ‘de gelijkheid van man en vrouw’. Alleen gaat men niet altijd even consequent om met die containerterm. Het beleid en het discours van sommige politici en opiniemakers kunnen we zelfs omschrijven als een vorm van ‘anti-verlichting’.

Wanneer we over ‘de verlichting’ spreken, dan verwijzen we over het algemeen naar een brede ideologische stroming waarin veel waarde gehecht wordt aan de rede, wetenschap, onderwijs en, uiteraard, de kernideeën van vrijheid, gelijkheid en solidariteit. Maar wat vandaag in het politieke debat voorgesteld wordt als een eenduidige erfenis, is in wezen een voortdurende, complexe en veellagige ideologische en politieke strijd. 

Een traditie is per definitie een gewoonte die van de ene generatie op de andere wordt doorgegeven. Het woord ‘traditie’ komt van het Latijns woord trádere, dat overleveren betekent. Het is dus belangrijk dat we begrijpen wat een traditie betekent en welke invloeden deze kan hebben op de volgende generaties.