Label: cultuur

Het apartheidsregime in Zuid-Afrika. Ik herinner het me uit mijn kindertijd. Granny Smith appels mocht je niet kopen. (Ik at ze toch al niet graag) Het was links, cool en vooral rechtvaardig om er tegen te zijn. Later, als ik groter ben, ga ik ook betogen tegen onrechtvaardigheid.

Massa’s mensen juichen in een stadion dat doet denken aan een Romeins amfitheater. In de arena geen gladiatoren: enkel een neergeslagen man. In een micro vertelt hij hoe hij betrokken raakte bij een terroristische beweging om de Libische regering te destabiliseren.

Deze week tippen onze tippers: 'Power to the ladies' @ Mama's Open Mic, 'De vreemde smetten' van Ramsey Nasr & Mauro Pawlowski, Dirk Serries, en Vooruit, een workshop BioBieren maken!

Orlando, Öznur, Karima, Carolina en Sam geven delen maandelijks hun UiT-Tips met Kif Kif en UiT in Vlaanderen. Bekijk hier hun UiT-Tips voor de eerste week van maart.

‘Is het niet vreemd dat als mijn vader me slaat met z’n hand, ik gele plekken krijg, en wanneer hij me slaat met z’n riem, er paarse plekken komen?’ Het jonge collectief SIN creëerde bij ’t Arsenaal de rauwe muziektheatervoorstelling Troost.

Wanneer was de laatste keer dat u iemand tegenkwam uit uw kindertijd? Het overkomt Milla (Ikram Aoulad) en Jabaar (Junior Mthombeni). Ver van een blij weerzien gaat de theatervoorstelling ‘Troost’ van SIN en ’t Arsenaal over een gespannen vriendschap in een destructieve sfeer.

Ik wou dat ik een goed boek had meegenomen in mijn handtas. Of de krant. Nee, toch niet de krant, daar word ik de laatste tijd slechtgehumeurd van. Ik blader wat door een “Goed Gevoel” magazine van enkele weken geleden, maar leg dat ook maar snel weer neer.

Humor, expo's, muziektheater en Scandinavische rockers. Als de maanden al niet te kort waren voor al de activiteiten van onze UiT-Tippers, dan is Februari dat al helemaal.

Eigenlijk hoef je niet te kiezen tussen Orlando, Karima, Öznur, Sam en Carolina. Als je bij kunt benen tenminste. Coming up: Mama's-'Valentino'-Open Mic, 'Hut' kindertheater, een dans met The Budos Band en even serieus met 'Beklemek'.

Een gedicht als eerbetoon aan de Tunesische moeders van zonen verdwenen op zee, op weg naar Lampedusa. In hun hart brandt een vernietigend verlangen. Als Tunesische jongens “branden” (de overtocht wagen), verbranden ze hun gezinnen.