Is er dan echt iets fundamenteel mis met onze samenleving dat we racisme weigeren te geloven wanneer een “gekleurde” persoon dit aanklaagt?
Koppen zond op 4 juni “De Verdeelde Klas” uit, een reportage die moest aantonen hoe ingebakken en genormaliseerd racisme is in onze Belgische samenleving. De programmamakers baseerden zich op het experiment dat Jane Elliott (Blue eyes, Brown eyes) in 1968 bedacht na de moord op Martin Luther King. Nu blijkt dat experiment vandaag nog steeds relevant en zeker niet overbodig is. Op het vlak van racisme en discriminatie in België zijn we blijven staan. Laat dat duidelijk zijn. Of misschien zelfs… achteruit gegaan?
Uit het experiment dat in Antwerpen werd uitgevoerd met een klas uit het 5e leerjaar werden snel twee zaken duidelijk. Een kind onophoudelijk discrimineren zorgt voor een verandering in gedrag en karakter van dat kind. Als je op dergelijk jonge leeftijd systematisch hoort dat je iets niet kan of dat je niet goed genoeg bent, begin je dat uiteindelijk te geloven. Een selffulfilling prophecy. Meer nog, kinderen (en volwassenen) die voelen dat ze benadeeld worden op school en elders zoeken elkaar op. Op het werk, in de colleges van de universiteit of zelfs in woonwijken. Onbewust zoeken we naar mensen die in hetzelfde schuitje zitten en met wie we ons kunnen identificeren.
Als Noord-Afrikaanse moslima was ik zeker niet gechoqueerd door deze reportage. Er werd niets nieuws meegedeeld. Racisme en discriminatie zijn een feit en lijken erger dan ooit tevoren. Hoeveel reportages, rapporten en getuigenissen zijn er nog nodig om dit te bewijzen?
Na de reportage merkte ik een storm van verontwaardiging op de social media. Wanneer racisme wordt aangekaart of bewezen, blijkt de persoon/organisatie die het aankaart wel degelijk een rol te spelen in het verhaal. Waarom geloven we pas dat racisme op het openbaar vervoer een feit is als Saskia de Coster dit aanklaagt? Waarom veroordelen we racisme pas als Peter Verlinden en zijn familie er slachtoffer van zijn? Waarom beginnen we pas na te denken over de betekenis van Sinterklaas als Russell Brand het als prehistorisch bestempeld?
Abdel die racisme bij uitzendbedrijven aankaartte of het standpunt van Wouter Van Bellingen over racisme kregen maar weinig gehoor. Is er dan echt iets fundamenteel mis met onze samenleving dat we racisme weigeren te geloven wanneer een “gekleurde” persoon dit aanklaagt?
Natuurlijk want….
Het zal aan de taal liggen…
Of aan het geloof…
Of aan de hoofddoek die we dragen…
Of aan de kansen die we niet hebben gegrepen…
Alleen dit steeds voorkomend stramien is een voorbeeld van onbewust racisme en discriminatie.
Lees hier het Kif Kif dossier 'Racisme is...'
