Afgelopen donderdag (16/1) stelde Dirk Verhofstadt in De Morgen: “Als we willen dat Vlaamse jongeren niet langer naar Syrië trekken om er andersgelovigen de keel over te snijden, dan moeten we ze de universele mensenrechten aanleren. Een kritische noot hierbij;

Twintig jaar, zo lang ben ik intussen al door God begunstigd met een leven in onze maatschappij. Een leven als een puzzelstukje dat samen met de miljoenen puzzelstukjes een compleet plaatje vormt. Mijn identiteit is in verschillende delen opgesplitst en maken allen deel uit van mijn eigenheid.

Op 14 november 2008 sloten vredesactivisten symbolisch het ministerie van Defensie. “Minister van Defensie De Crem trekt ons land steeds dieper in een uitzichtloze oorlog in Afghanistan.” aldus het persbericht van die dag. De actie verliep strikt geweldloos en er werd niets beschadigd.

In de periode na de aanslagen op de Twin Towers in 2001 en de daaropvolgende zogenaamde 'war on terror' was er een maatschappelijke opstoot aan bereidheid en engagement op vlak van de interculturele samenleving. Tegelijkertijd leerde ik Tarik Fraihi kennen, die de website Kif Kif had opgezet.

Beste Schepen van diversiteit Homans, fijn dat u mijn stuk gelezen hebt en daarbij ook reageerde, maar er moet me toch iets van het hart. We mogen dan wel de liefde delen voor een stad waar ik naartoe ‘migreerde’ maar ik heb desondanks toch het gevoel dat we iets anders zeggen.

De applicatie laat hulpverleners en raadsleden toe om de reële leefsituatie in te schatten maar verschaft beleidsmensen ook een zicht op de structurele noden waarmee inwoners in de gemeente worden geconfronteerd.

13 januari om 22.30 was Reyers Laat op tv. Die dag werd Sharon in Israël begraven en kwam Dyab Abou Jahjah spreken over dit wereldnieuws. Aan tafel zaten ook Mia Doornaert en Frederik Anseel. De toon werd direct gezet met uitspraken van Abou Jahjah over Sharon's dood.

Dit is het verhaal van Letchi ‘Arbi’ Musayev (44) uit Tsjetsjenië, maar het zou ook het verhaal kunnen zijn van iemand uit Afghanistan, Palestina, Syrië… en zoveel andere vluchtelingen uit conflictgebieden. Oorlog is van alle tijden en volkeren en de gevolgen zijn universeel.

‘Mer Monte’, een tentoonstelling over Palestina en het discriminerende waterbeleid in de West Bank en ‘on solid ground’: beelden en verhalen over mensen die hun veilige (t)huis hebben moeten verlaten.

Als ik Meryame Kitir hoor dan denk ik aan Ford Genk, Limburg en de vakbonden. Binnen de reeks 'leading ladies van de Vlaamse politieke partijen met een migratieachtergrond' kon deze jonge politica en vakbondsvrouw niet ontbreken.