Label: opinie

De tijd is gekomen om even terug te kijken en de schade op te meten. Want er is wat gezegd. Er is wat geschreven. In het heetst van de strijd werden de gekste verklaringen afgelegd. Zelfs als de storm ging liggen, bleven onverkwikkelijke opmerkingen echoën of werden vreemde maatregelen beslist.

Vanaf nu is het officieel: in ons land mag je zelfs zeggen dat een significant deel van de moslimgemeenschap danste na terroristische aanslagen, zonder enig bewijs om dat te staven, en je totaal geen zorgen maken voor gevolgen.

Men heeft tegenwoordig een hekel aan politieke correctheid. Meer bepaald, aan de politieke correctheid van links. Van Luckas Vandertaelen en Herman Brusselmans (mensen die zichzelf als kritisch links beschouwen) tot Tom Van Grieken, iedereen is de politieke correctheid van links beu.

Voor de verklaringen die door Daesh de wereld werden ingestuurd na de aanslagen in Brussel was er tot nog toe opvallend weinig media-aandacht. Een kritische analyse kan nochtans verhelderend werken.

"Het is niet evident om als politie-inspecteur in dienst, openlijk een mening te geven aangaande maatschappelijke issues, maar de affaire rond het achterhouden van cruciale informatie over de meest gezochte terrorist van de wereld is te belangrijk om er over te zwijgen"

Eric Hulsens liep vast bij de taalkundige problemen in de nieuwkomersverklaring en stelt er een aantal amenderingen voor: ‘Ik, ondergetekende, begrijp en aanvaard dat u niet kunt uitleggen wat integreren aan de samenleving inhoudt, en verklaar mij bereid dat naar eigen goeddunken in te vullen.’

Op de dag van de aanslagen in Brussel reageerde de voorzitter van de commissie Terreurbestrijding scherp: 'Ik hoop dat de stem van de moslimgemeenschap nu echt eens gaat weergalmen'. Daarmee ging hij voorbij aan talloze reacties van afkeuring.

Kif Kif verzamelde de reacties van een aantal opiniemakers en redactieleden: 'In uitzonderlijke momenten ontstaan uitzonderlijke mensen en dat is juist wat wij nu nodig hebben. Leiders die ons verbinden en niet verdelen.'

Laat ons deze dagen van nationale rouw droevig zijn. Laat het leven voor even stoppen, zodat we kunnen stilstaan bij de pijn van velen, zodat we kunnen voelen wat verdriet is en zodat we leren wat medeleven is. Zo heeft ieder zijn eigen verdriet en daar moet respect voor opgebracht kunnen worden.

Toen ik deze morgen in mijn auto stapte op weg naar de universiteit van Tilburg leek het een mooie dag te worden. Zonneschijn. Twee leuke colleges voor de boeg. Tot ik het breaking news hoorde. De aanslagen in Zaventem.