Label: opinie

Islam lijkt vandaag een toverwoord te zijn waardoor alle rationaliteit in het debat – net als mensenrechten – plotseling als sneeuw voor de zon verdwijnt.

Het individuele schuldmodel treedt steeds meer op de voorgrond in onze samenleving. Het beïnvloedt het jeugdwelzijnswerk, maar het conflicteert ook met haar sociaalpedagogische praktijk die inherent kritisch staat tegenover machtsstructuren.

Als burgers van moderne democratische samenlevingen denken we graag dat ons politieke beleid en onze berichtgeving over dat beleid gedragen worden door objectieve feiten en redelijk debat. In grote mate echter wordt ons debat bepaald door subjectieve, emotionele en ideologische verhalen.

Trump, de Brexit en de opmars van extreemrechtse bewegingen. Vanuit lokaal perspectief worden deze evoluties vaak begrepen als toevalligheden, onverwachte of zelfs unieke gebeurtenissen. Het Nieuw Rechtse project zit echter ingebed in globale dynamieken.

Onze samenleving, volksgezondheid en sociale zekerheid worden bedreigd door migratie hoort men wel eens. Dat klopt. Ze worden bedreigd door de migratie van grote winsten en kapitalen van bedrijven en extreem rijke families.

De New York Times schreef onlangs hoe onze staatssecretaris voor Asiel & Migratie door critici soms als ‘de Vlaamse Trump’ omschreven wordt. Zijn asielbeleid bestaat dan ook uit wetgevingen die asielzoekers standaard het label ‘verdacht’ opplakken. Guilty until proven innocent, lijkt de richtlijn.

Eind november 2017 waren voor het eerst de nieuwe reclame spots van Colruyt te zien op tv. De gezichten die in beeld komen stralen een grote diversiteit uit. Een goed begin, maar hopelijk ook een opstap naar groter actief pluralisme binnen het bedrijf.

Er moet een hogere standaard gelden voor politieagenten gezien de aard van hun beroep (monopolie op geweld en ordehandhaving). Vooral voor hen – meer dan voor burgers – moet er een absolute nultolerantie gelden t.a.v. racisme.

Het regende verontwaardigde reacties na de uitzending van een CNN-reportage over slavenhandel in Libië midden november. Maar de Europese krokodillentranen komen rijkelijk laat en zijn gevuld met hypocrisie. Europa is immers medeplichtig aan deze Libische wantoestanden.

Eind november berichtten verschillende media over de mogelijke toekomstige stijging van de moslimpopulatie. Hoewel men de indruk gaf nieuwe cijfers neutraal en feitelijk weer te geven, lieten de artikeltitels nog maar eens zien hoe vaak men rond dit soort onderwerpen aan framing doet.