Label niet gevonden

Superdiversiteit is een nieuw buzzwoord. Wereldwijd verschijnen er steeds meer artikels, boeken en onderzoeken over. Die wereldwijde stampede kan maar verklaard worden door de connectie met de realiteit. Onze leefwereld én onze levens zijn in een snel tempo aan het veranderen.

In ‘Het Vlaanderen van De Wever’ doorprikt Koen Hostyn de ideologische ballon van de N-VA. De filosoof en econoom die momenteel actief is bij de studiedienst van de PVDA+ deconstrueert het waanbeeld dat Bart De Wever “de hardwerkende Vlaming” voorspiegelt.

VERS VAN DE PERS: het Vooruitgroepboek. Lees hier het inleidende hoofdstuk van Eric Corijn.

In de jaren 60 arriveerden de eerste 11 Turken in Gent om het tekort aan werkkrachten in de textielindustrie op te vullen. Nadat deze pioniers de overstap van het Turkse platteland naar de Gentse textielindustrie waagden, zouden nog vele landgenoten hun voorbeeld volgen in de volgende decennia.

In mei 2013 verzamelen 5500 Gentenaren handtekeningen om “ het verbod op religieuze en levensbeschouwelijke tekens voor ambtenaren” dat in 2007 werd ingevoerd, af te schaffen. Dit boek bundelt enkele essays over het steeds terugkerende thema 'de hoofddoek'.

De auteur Guido Fonteyn schreef onlangs het boek 'Vlaanderen, Brussel, Wallonië: een ménage à trois', het laatste deel van de trilogie over België, volgend op de eerder verschenen boeken 'Over de taalgrens' en 'Grensgebied'. Het boek gaat over de boeiende geschiedenis van de Waalse mijnindustrie.

Het F-woord – feminisme – heeft een vreemde bijklank gekregen. Enerzijds wordt het geassocieerd met kwalijke stereotypen. Anderzijds weerklinken er her en der stemmen alsof het doel bereikt is en vrouwen dus ‘niet meer moeten zeuren’.

‘Moeders van de stilte’ van de Turks-Belgische psychologe Birsen Taspinar is een aanrader. Of je nu jong of oud bent, een kind van de zoveelste generatie migranten of afkomstig generatie oude Vlamingen. De drie waargebeurde verhalen geven je inkijk in de wereld van Turks-Belgische vrouwen.

De grote steden worden steeds meer majority-minority cities: steden waar de meerderheid van de bewoners uit een brede waaier van minderheden bestaan. Ook Antwerpen, hoewel een kleiner broertje van de wereldsteden, volgt die tendens.

Lucas Catherine pakte niet zo lang geleden uit met zijn nieuwe publicatie ‘Loopgraven in Afrika (1914-1918), de vergeten oorlog van de Congolezen tegen de Duitsers’. De auteur maakt al in zijn titel een statement, een deeltje van de geschiedenis wordt namelijk vergeten.