Label: migratie

Afgelopen zaterdag, 11 juli, vierde Vlaanderen de feestdag van de Vlaamse Gemeenschap. Voor mij heeft die dag een heel andere betekenis. Op 11 juli herdacht ik net zoals zoveel Bosniërs, de genocide van Srebrenica, 25 jaar na de zeer gerichte massamoorden op meer dan 8.000 Moslim jongens en mannen. Dit lijken twee uitermate verschillende herinneringen gekoppeld aan diezelfde datum, twee uitermate verschillende politieke implicaties en contexten.

In Europa verdwijnen op regelmatige basis niet-begeleide minderjarige vreemdelingen. Echt veel aandacht is daar nooit voor geweest in de media. Je ziet wel eens een artikel passeren in een krant, of er wordt een artistieke actie gedaan om dit drama in beeld te brengen. Hier en daar schrijft een politicus een opiniestuk of krijg je een klein bericht over de bezorgdheden van een NGO te lezen. 

Al sinds de jaren 2000 staat Grande-Synthe, een gemeente van Duinkerke, bekend bij mensen op de vlucht. Ze wagen er dagelijks de oversteek naar het Verenigd Koninkrijk. Er vormen zich kampen, de omstandigheden zijn hard. Zoals veel vrijwilligers rijdt Pat er regelmatig heen vanuit België om hulpgoederen te verdelen. Hij doet dit al jaren.

Soms schrijft hij een post op sociale media waarin hij ventileert, filosofeert, beschrijft en reflecteert. We blikken regelmatig samen met hem terug, in een overzicht dat tot nadenken stemt.

Asylum seekers’lives are on hold during the current COVID-19 pandemic. Arriving asylum seekers were temporarily unable to claim asylum and pending asylum procedures are – except for a pilot with remote video hearing – suspended. This raises the question what the current uncertainty means for those asylum seekers who have already been waiting very long for an outcome of their asylum claims.

Nela is geboren in 1980, in een land dat toen nog Joegoslavië heette. Vandaag behoort haar geboorteplaats tot Montenegro. Opgroeien, studeren en een carrière opbouwen deed ze in Bosnië en Herzegovina, meer bepaald in Sarajevo. Anders gezegd: ze is een Bosniër met Montenegrijnse roots. En niet zomaar één, in Bosnië en Herzegovina is ze een gerennomeerde naam die haar sporen heeft verdiend binnen de kunstwereld. Nu ze hier woont, vervalt ze in de anonimiteit. Kif Kif geeft deze straffe madam graag even een podium: ze blikt terug en stelt in vraag.

Het is stiller in de stad. Minder langsrazend verkeer, meer ruimte voor het voorjaarsfluiten van de vogels en het ruisen van de wind. Maar er is ook een andere stilte. De pijnlijke stilte van de beleidsmakers die het lot van mensen in de meest precaire omstandigheden negeren.

Al sinds de jaren 2000 staat Grande-Synthe, een gemeente van Duinkerke, bekend bij mensen op de vlucht. Ze wagen er dagelijks de oversteek naar het Verenigd Koninkrijk. Er vormen zich kampen, de omstandigheden zijn hard. Zoals veel vrijwilligers rijdt Pat er regelmatig heen vanuit België om hulpgoederen te verdelen. Hij doet dit al jaren.

Soms schrijft hij een post op sociale media waarin hij ventileert, filosofeert, beschrijft en reflecteert. We blikken regelmatig samen met hem terug, in een overzicht dat tot nadenken stemt.

Al sinds de jaren 2000 staat Grande-Synthe, een gemeente van Duinkerke, bekend bij mensen op de vlucht. Ze wagen er dagelijks de oversteek naar het Verenigd Koninkrijk. Er vormen zich kampen, de omstandigheden zijn hard. Zoals veel vrijwilligers rijdt Pat er regelmatig heen vanuit België om hulpgoederen te verdelen. Hij doet dit al jaren.

Soms schrijft hij een post op sociale media waarin hij ventileert, filosofeert, beschrijft en reflecteert. We blikken regelmatig samen met hem terug, in een overzicht dat tot nadenken stemt.

Sinds ik terug ben van de kampen op de Griekse eilanden, waar ik voornamelijk met kinderen werkte in 2016, steek ik wekelijks een kaars aan. Die kaars staat in een lege ronde viskom, de bodem bedekt met kiezels en schelpen. Het is eigenlijk een replica van een strand in een visbokaal.

Al sinds de jaren 2000 staat Grande-Synthe, een gemeente van Duinkerke, bekend bij mensen op de vlucht. Ze wagen er dagelijks de oversteek naar het Verenigd Koninkrijk. Er vormen zich kampen, de omstandigheden zijn hard. Zoals veel vrijwilligers rijdt Pat er regelmatig heen vanuit België om hulpgoederen te verdelen. Hij doet dit al jaren.

Soms schrijft hij een post op sociale media waarin hij ventileert, filosofeert, beschrijft en reflecteert. We blikken regelmatig samen met hem terug, in een overzicht dat tot nadenken stemt.