Lamine Bangoura is een naam die velen inmiddels kennen. Niet vanwege zijn bekendheid als voetballer - hij speelde als prof voor verschillende Belgische clubs - maar omdat hij stierf in handen van de politie. Lamine Bangoura kwam op 7 mei 2018 om het leven bij een politie-interventie tijdens zijn uithuiszetting. Twee jaar later, op 26 juni 2020, besliste de Raadkamer om de betrokken agenten niet te vervolgen. De nabestaanden van Lamine gingen in beroep tegen deze beslissing.

De dag na de onthoofding van de Franse geschiedenisleraar Samuel Paty kwam antropologe en sociologe Nadia Fadil plots in een twitterstorm terecht. Ze had een tweet verstuurd waarin ze niet alleen haar afschuw uitdrukte over de moord, maar ook haar bezorgdheid deelde over de groeiende polarisatie in de Franse samenleving. Men noemde haar een extremist, een bondgenoot van IS en een staatsvijand. Fadil gaf context bij de gruweldaad, maar werd ervan beticht die te 'vergoelijken'.

Vandaag is het Gedichtendag, wat de start van de Poëzieweek markeert.
Mohamed Barrie las de gedichtenbundel The Break Free van Sesa en schreef zijn gedachten neer.

Op 16 januari was Saar Depuydt opnieuw in Duinkerke. Het sneeuwde en de kou was haast niet uit te houden. Ze zag mannen, vrouwen en kinderen op de vlucht, die probeerden te overleven in het bos. Met doorweekte schoenen en kleren, vol modder. Dit gebeurt nu, op amper 100 km van Gent, schrijft ze. Maar waar blijft de verontwaardiging over deze mensonterende situatie?

Habiba Boumaâza zocht Playmobil poppetjes van kleur. Ze vond stereotype figuurtjes van onverzorgde piraten, Native Americans met hoofdbanden, sultans met zwaarden, en... een zwart poppetje met witte armen.

Niet de verschillen tussen mensen verlammen ons, maar ons zwijgen over onrechtvaardigheden in de maatschappij, schreef de Caraïbisch-Amerikaanse feministe Audre Lorde in 1984.

Er zal in de komende dagen en weken nog veel inkt vloeien over wat er in Washington gebeurde. Maar nu al is het interessant om lessen te trekken over zaken die ook in Vlaanderen belangrijk zijn. De bestorming van het Capitool werpt een interessant licht op een mythe die in Vlaanderen de laatste jaren hardnekkig opgang maakt: dat alle vormen van radicalisering hetzelfde zijn.

Of mensen nu zelf in het onderwijs werken of niet, ze hebben dikwijls een uitgesproken visie over hoe dat onderwijs anders en beter moet. Vooral de debatten over onderwijs in de context van de hedendaagse culturele, religieuze en talige diversiteit, kunnen soms hevig oplaaien. Maar die debatten blijven jammer genoeg vaak in emotie en persoonlijke voorkeur steken.

Tijdens een bijzondere interreligieuze bijeenkomst op 20 oktober 2020 weerklonken zowel woorden van Paus Franciscus als woorden van Ahmed El-Tayeb, de groot-imam van de Al-Azhar universiteit. Abdullah Hemmet onderzocht welke boodschap die woorden uitdragen en hoe ze ons kunnen doen nadenken over de juiste stappen op de weg naar wereldwijde vrede en broederschap.

Afgelopen jaar werd journaliste en onderzoekster Warda El-Kaddouri door deBuren, een Vlaams-Nederlands huis voor cultuur en debat, uitgeroepen als de meest inspirerende, opkomende denker van het moment. Ze schrijft voornamelijk over de thema’s inclusie, racisme, discriminatie en duurzaamheid. In oktober bracht  Warda El-Kaddouri  het boek Dominantie: Waarom we denken wat we denken uit waarin ze  dieper ingaat op de subtiele manier waarop dominantie onze beelden en verhalen kleurt.