Label: racisme

Voor veel antiracisme-activisten van kleur eist de strijd tegen racisme een zware mentale tol. De rol van ons geheugen is daarbij niet te onderschatten, blijkt uit nieuw psychologisch onderzoek. Herinneringen aan eerdere racistische incidenten leveren stress op, en anticiperen op mogelijke onveilige situaties zorgt voor een beperking van onze bewegingsvrijheid. Kunnen we de kracht van ons geheugen ook op een positieve manier inzetten in de antiracistische strijd?

Vorige maand stelde het collectief van mensen zonder papieren In My Name hun burgerwetsvoorstel voor in de kamercommissie Binnenlandse Zaken. Hun eis: een transparanter regularisatiebeleid. Jurist en schrijver Rachida Lamrabet diende het burgerwetsvoorstel namens hen in. Vandaag, op de Internationale Dag van de Migrant, publiceren we haar integrale tussenkomst in de commissie.

Terwijl de ogen van de wereld zich richten op de mensenrechtenschendingen in Qatar, moeten we ook durven in eigen boezem kijken. 'Qatar aan de Schelde' is een korte documentaire over de arbeiders die werden uitgebuit op een werf van chemiereus Borealis in de Antwerpse haven, en hoe ze samen de strijd aangingen om hun rechten op te eisen.

Zwarte Pieten zullen definitief verdwijnen uit de boekenrekken van de bibliotheken. Tenminste, dat hopen we. Een deel van de Vlaamse bibliotheken heeft zich dit jaar voorgenomen de racistische karikatuur uit de Sinterklaasboeken te weren. Maar lang niet iedereen ziet hier het nut van in. Bovendien durven ook veel progressieve bibliothecarissen zich niet uit te spreken over de stappen die ze ondernemen, uit angst voor 'gedoe'.

Racistische discriminatie is strafbaar. Toch doen veel slachtoffers van racisme nooit aangifte; gebrek aan vertrouwen in de politie, een perceptie van straffeloosheid en de zwakke rechtspositie van de slachtoffers dragen daaraan bij. Dat blijkt uit het scriptieonderzoek van Randa Kandrouch in het kader van de masteropleiding criminologie. Een samenvatting van de belangrijkste bevindingen en mogelijke oplossingen voor het beleid.

Als persoon met roots buiten België heb ik mezelf lange tijd in vraag gesteld. Correctie: mijn identiteit werd als persoon van kleur vaak in twijfel getrokken. Naast de alomtegenwoordige discriminatie en othering in witte omgevingen, stond binnen de Congolese gemeenschap mijn zwartheid ter discussie omdat ik een bounty zou zijn. Donker van buiten en wit van binnen, zoals het bekende merk chocoladereep. Ik pleit ervoor om identiteiten niet langer in hokjes te plaatsen. Maar is dit haalbaar in een samenleving die verdeeld is door structurele uitsluitingsmechanismen?

Kif Kif, Apache en Jade Yorks presenteren een nieuwe podcastreeks: 'Minder politie?' Daarin onderzoeken we waarom politiegeweld zo vaak voorkomt en hoe we daar iets aan kunnen veranderen. Waarvoor dient de politie? En is een wereld met minder politie niet beter? De podcast, het achterliggende onderzoek en onze 9 beleidsaanbevelingen zijn te vinden op de campagnewebsite: www.minderpolitie.be

Zijn zwarte zeemeerminnen werkelijk vergezocht? Of ligt onwetendheid over Afrikaanse en Caribische folklore aan de basis van het ongebreideld racisme tegenover een zwarte actrice als zeemeermin?

Geen van de onderwijskoepels in Vlaanderen heeft een expliciet antiracismebeleid. Dat blijkt uit een rondvraag bij de verschillende koepelorganisaties en een analyse van het beleid. Alles wijst er nochtans op dat de enorme en nauwelijks krimpende prestatiekloof tussen leerlingen met en zonder migratieachtergrond gelinkt is aan racisme. Het blijven negeren van deze olifant in de kamer kan niet anders gezien worden dan als een vorm van schuldig verzuim.

Sleman Ilo woont in België en komt uit Al-Hasakah in Syrië. Met zijn teksten wil hij bijdragen aan de zoektocht naar vrede. Hij schreef het gedicht 'De vogelverschrikker' over racisme, eenzaamheid en vergeving.