De roep om meer dialoog en verbinding klinkt luid. Maar weinigen zetten dat om in concrete daden. Het wij-zij denken doorbreken vraagt immers veel durf en doorzetting. Het lijkt slechts een kwestie van een beetje openheid, maar wie werkelijk meer over ‘de ander’ wil weten, zal ook zichzelf in vraag moeten stellen. Want enkel wanneer je in de diepte graaft, kan je schatten vinden. Enis Odaci en Herman Koetsveld leveren daarvan het bewijs in hun nieuwe boek.

We ontmoetten Aisha in de zomer van 2017. Jong, hip en opvallend onopvallend in haar jeans en witte T-shirt. Drieëntwintig was ze, maar zeker van haar zaak en rad van tong. “Ik kom uit Colombia en was jarenlang betrokken bij een organisatie die voor de rechten van transgenders strijdt. Daarom wil ik jullie mijn verhaal vertellen”, zei ze. Dat ze een prille puber was toen ze met straatprostitutie begon, vertelde ze pas later.

Vzw JONG stelt zich als jeugdwelzijnsorganisatie de vraag: Hoe kan je een inclusieve samenleving bevorderen door meer excluderende maatregelen in te voeren? Daarenboven blijven wij de ongelijkheid langs etnische lijnen en structureel racisme aankaarten in onze samenleving, terwijl de Vlaamse regering resoluut kiest voor meer polarisering en ongelijkheid. De Vlaamse regering maakt in haar regeerakkoord duidelijk dat ze excelleert in excluderende maatregelen.

De protesten in Hongkong slepen al meer dan twintig weken aan, en hebben de aandacht van de wereld gekregen. Voor de jonge betogers en stakers is het nu of nooit: wat begon als verzet tegen een wetsontwerp dat uitleveringen naar China mogelijk zou maken, werd een grote strijd tussen de communistische partij op het vasteland en de liberale vrijheden en democratie die de financiële hoofdstad van Oost-Azië nog geniet tot 2047.